Midwinter dog sacrifices and warrior initiations in the Late Bronze Age at the site of Krasnosamarskoe, Russia

دسته بندی: باستان شناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Brown D.R,  Anthony D.W.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 37 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 30 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 39,000

ارائه شده در کنفرانس ریشه های اروپا - زبان، فرهنگ و مهاجرت، 12 تا 14 دسامبر 2012، دانشگاه کپنهاگ. — 37 pp. یک قربانی در فصل زمستان سگ و گرگ بین سال‌های 1900 تا 1700 سال قبل از میلاد در کراسنوسامارسکوئه، یک سکونتگاه در اواخر عصر برنز (LBA) در Srubnaya رخ داد. ، یا فرهنگ الوار قبر، در نزدیکی سامارا، روسیه. قربانی شامل حداقل 51 سگ و هفت گرگ بود که برشته شده بودند، ظاهراً مصرف می شدند و سپس به قطعات بسیار کوچک و منظم خرد می شدند، با توجه ویژه به سرها که با تبر به 10-12 قسمت منظم خرد می شدند. خوردن سگ‌ها و گرگ‌ها اقدامی متجاوزانه و غیرقانونی بود که در هیچ یک از سکونتگاه‌های سرابنایا دیده نمی‌شد، رفتاری که اغلب با مناسک عبور همراه است. در این مورد گذرگاه انتقالی به وضعیتی بود که نماد آن سگ/گرگ شدن از طریق مصرف گوشت آن بود. مشابهت با اساطیر هند و اروپایی، آیین های باستان شناسی را به مراسم آغازین پیوند می زند که در آن پسران در طول زمستان به گروه های جنگی جوانان معرفی می شدند که برای انجام حملات علیه جوامع دیگر به آنجا فرستاده می شدند. این نوارهای جنگی فرقه ای در زبان های مختلف هند و اروپایی به نام های kouros یا ephebes (یونانی)، luperci (لاتین)، fian (سلتی)، männerbünde (آلمانی)، یا vrātyas (هندی) شناخته می شدند. سگ هایی مانند سربروس در سنت های اساطیری هندواروپایی نماد مرگ بودند. سگ‌ها به دلیل ارتباط قوی با مرگ، با گروه‌های جنگی و جنگجویان در سنت‌های یونانی، لاتین، سلتیک، ژرمنی و هندوایرانی ارتباط داشتند. گروه‌های جنگی جوانان مرتبط با سگ‌ها در همان اوایل ریگ ودا، که پیش از ۱۲۰۰ پیش از میلاد ساخته شده بود، احتمالاً توسط افرادی که در نهایت از استپ‌ها نشأت گرفته‌اند، ارجاع می‌شوند. Krasnosamarskoe، واقع در استان سامارا در استپ‌های میانی ولگا روسیه، تقریباً در نیمه راه بین مناطقی قرار دارد که منابع ادبی هند و اروپای غربی برای گروه‌های جنگی جوانان و استعاره‌ها و تداعی‌های سگ/گرگ آنها را تولید کرده‌اند.

Presented at the Roots of Europe - Language, Culture, and Migrations Conference December 12-14, 2012, University of Copenhagen. — 37 pp. A winter-season sacrifice of dogs and wolves occurred between 1900-1700 cal BC at Krasnosamarskoe, a Late Bronze Age (LBA) settlement of the Srubnaya, or Timber-Grave culture, near Samara, Russia. The sacrifice included at least 51 dogs and seven wolves that were roasted, apparently were consumed, and then were chopped into very small and regular pieces, with particular attention to the heads, which were chopped with an axe into 10-12 regular segments. Eating dogs and wolves was a transgressive act of liminality, not seen in any other Srubnaya settlement, a taboo-violating behavior of a kind often associated with rites of passage. In this case the passage was a transition to a status symbolized by becoming a dog/wolf through the consumption of its flesh. Parallels with Indo-European mythology link the archaeological rituals to initiation ceremonies in which boys were introduced during the winter into youthful war-bands that were sent away to conduct raids against other communities. These cultic warbands were known in various Indo-European languages as the kouros or ephebes (Greek), luperci (Latin), fian (Celtic), männerbünde (Germanic), or vrātyas (Indic). Dogs such as Cerberus were symbols of death across Indo-European mythological traditions. Because of their strong association with death, dogs also were connected with war-bands and warriors in Greek, Latin, Celtic, Germanic, and Indo-Iranian traditions. Youthful war-bands associated with dogs are referenced as early as the Rig Veda, composed before 1200 BC, possibly by people who were derived ultimately from the steppes. Krasnosamarskoe, located in in the Samara oblast in the middle Volga steppes of Russia, lies about halfway between the regions that produced the Indic and the western European literary sources for youthful war-bands and their dog/wolf metaphors and associations.