Midgetism (Autocritical Disability Studies)

نگرش‌ها و باورهای مشکل‌آفرینی در مورد کوتولگی وجود دارد که به ندرت به چالش کشیده شده‌اند، اما همچنان افراد مبتلا به کوتولگی را به عنوان گروهی فرودست در جامعه می‌سازند. این کتاب اصطلاح انتقادی «میان‌گرایی» را که نویسنده آن را ابداع کرده است، معرفی می‌کند تا نشان دهد که تبعیض اجتماعی-فرهنگی افراد مبتلا به کوتوله‌گرایی تحت تأثیر هر دو قد گرایی و ناتوانی است.

در نتیجه، مفروضات اجتماعی مشکل‌آفرینی را که میانجت‌گرایی را در جامعه تقویت می‌کنند، از جمله مقبولیت «سرگرمی‌های خردسال» و «فضای غیرعادی» را باز می‌کند و به چالش می‌کشد تا نشان دهد. چگونه فضاهای خاص می توانند به تقویت یا به چالش کشیدن میانجت گرایی کمک کنند.

این کتاب با تکیه بر مدل سه‌جانبه ناتوانی، نشان می‌دهد که چگونه سرگرمی‌های خردسال به عنوان یک پوزیتیویسم غیر هنجاری در نظر گرفته می‌شوند که آن را به شکل قابل قبولی از اشتغال تبدیل می‌کند. این کتاب با استفاده از تحلیل گفتمان خود انتقادی، بهانه‌هایی را که برای تقویت میان‌گرایی به کار می‌رود، آشکار می‌کند، بررسی می‌کند و به آنها پاسخ می‌دهد، بنابراین باورهای متعددی را که تحت‌تاثیر بازنمایی‌های فرهنگی کوتوله‌گرایی قرار گرفته‌اند، نقد می‌کند، مانند افراد مبتلا به کوتولگی که چهره‌های قابل قبول سرگرمی هستند.

این مورد برای همه محققان و دانشجویان رشته های مطالعات معلولیت، تاریخ اجتماعی، جامعه شناسی و جغرافیای فرهنگی جالب خواهد بود.

There exist problematic attitudes and beliefs about dwarfism that have rarely been challenged, but continue to construct people with dwarfism as an inferior group within society. This book introduces the critical term ‘midgetism’, which the author has coined, to demonstrate that the socio-cultural discrimination people with dwarfism experience is influenced by both heightism and disablism.

As a result, it unpacks and challenges the problematic social assumptions that reinforce midgetism within society, including the acceptability of ‘midget entertainment’ and ‘non-normate space’, to demonstrate how particular spaces can either aid in reinforcing or challenge midgetism.

Drawing on the tripartite model of disability, this book demonstrates how midget entertainment is framed as a non-normative positivism, which makes it an acceptable form of employment. Using autocritical discourse analysis, the book exposes, examines and responds to excuses that are used to reinforce midgetism, thus critiquing the numerous beliefs influenced by cultural representations of dwarfism, such as people with dwarfism being acceptable figures of entertainment.

It will be of interest to all scholars and students of disability studies, social history, sociology and cultural geography.