Microbial Resistance to Drugs

اغلب هنگامی که موضوع مقاومت ضد میکروبی مورد بحث قرار می گیرد، تأکید سازمانی بر روی عوامل ضد میکروبی فردی یا گروهی از عوامل است. بنابراین ما تمایل داریم که بحث مقاومت در برابر f3-لاکتام ها، تتراسایکلین ها، آمینو گلیکوزیدها و غیره را ببینیم. در این کتاب از بسیاری از نویسندگان خواسته شد تا بر مکانیسم مقاومت در بحث خود تأکید کنند و از آنجا نشان دهند که چگونه حساسیت به عوامل مختلف تحت تأثیر قرار می گیرد. این تا حدی برای کمک به تأکید بر سهم عظیمی است که مطالعه مقاومت ضد میکروبی در درک ما از فرآیندهای فیزیولوژیکی و ژنتیکی اساسی در باکتری ها داشته است. هنگامی که به مطالعه مقاومت ضد میکروبی نگاه می کنیم، واضح است که این مکان زادگاه بسیاری از پیشرفت های اساسی در زیست شناسی مولکولی و درک نقش بسیاری از عملکردهای کلیدی در زندگی یک باکتری بوده است. علاوه بر این، و امیدواریم در آینده به میزان فزاینده ای، چنین مطالعه ای به پیشرفت در شیمی درمانی ضد میکروبی نیز کمک کند. در سراسر کتاب مکانیسم‌های مقاومت به اهمیت آنها به عنوان علل مقاومت به داروهای کلیدی یا گروه‌هایی از داروها توجه شده است. برخی از آنها از نظر شیوع یا درجه مقاومت تولید شده اهمیت بیشتری نسبت به سایرین دارند. با این حال، اهمیت عددی آنها هر چه که باشد، هر یک از مکانیسم‌ها، بدون تردید، فرآیندهای سلولی بنیادی و نحوه تعامل آنها با عوامل ضد میکروبی را روشن می‌کند.

Most often when the subject of antimicrobial resistance is discussed, the organizational emphasis is on individual antimicrobial agents or groups of agents. Thus we tend to see discussion of resistance to f3-lactams, tetracyclines, amino­ glycosides etc. In this book many of the authors were asked to emphasize the mechanism of resistance in their discussion and from that to show how susceptibility to various agents was affected. In part this was done to help emphasize the enormous contribution that the study of antimicrobial resistance has made to our understanding of fundamental physiologic and genetic processes in bacteria. When one looks back over the study of antimicrobial resistance, it is clear that it has been the birthplace of many fundamental advances in molecular biology and of an appreciation of the role of many key functions in the life of a bacterium. In addition, and hopefully to an increasing extent in the future, such study has also contributed to advances in antimicrobial chemotherapy. Through­ out the book resistance mechanisms have been placed in perspective as to their significance as causes of resistance to key drugs or groups of drugs. Some are of much greater significance than others in terms of the prevalence or the degree of resistance produced. Whatever their numerical significance, however, each of the mechanisms, without question, throws light on fundamental cellular processes and the way in which they interact with antimicrobial agents.