Michel Serres and French Philosophy of Science: Materiality, Ecology and Quasi-Objects

Massimiliano Simons اولین مطالعه سیستماتیک کار سرس را در زمینه فلسفه علم قرن بیستم فرانسه ارائه می دهد. سیمونز با پیشنهاد خوانش‌های جدید از فلسفه سرس، ترکیبی را بین پیشینیان خود، گاستون باشلار، ژرژ کانگویلهم و لوئیس آلتوسر و همچنین فیلسوفان علم معاصر فرانسوی زبان مانند برونو لاتور و ایزابل استنگرز ایجاد می‌کند. او استدلال می‌کند که مشارکت از طریق مفهوم شبه شیء، مفهومی، بخش‌های بزرگی از کار سرس را در قالب یک فلسفه علم امیدوارکننده و همچنین چالشی برای حوزه محدودتر معرفت‌شناسی فرانسوی، که اغلب به آن محدود شده، سازمان‌دهی می‌کند. سیمونز نشان می دهد که چگونه این مفهوم تعهد سرس به روابط مثبت بین علم و فرهنگ و رد درخواست های او برای پاکسازی خود علمی از عناصر تخیلی و فرهنگی را در بر می گیرد. این کمک می کند تا سرس را بین سنت های متمایز باکلار و لاتور قرار دهیم و همچنین جنبه های نوآورانه فلسفه سرس را برای بحث های جاری در فلسفه، تاریخ و جامعه شناسی علم پیش ببریم.

نشان دادن اینکه چگونه فلسفه سرس می تواند به عنوان یک راه حل عمل کند. رویکرد هنجاری به علم و فناوری، میشل سرس و فلسفه علم فرانسه موضوعاتی از مادیت، دینداری، مدرنیته و بوم شناسی را برای پیشبرد جایگزینی به موقع برای فلسفه علم برای معاصر به کار می گیرد. زندگی.

Massimiliano Simons provides the first systematic study of Serres's work in the context of 20th-century French philosophy of science. By proposing new readings of Serres's philosophy, Simons creates a synthesis between his predecessors, Gaston Bachelard, Georges Canguilhem and Louis Althusser as well as contemporary Francophone philosophers of science such as Bruno Latour and Isabelle Stengers.

Simons situates Serres's unique contribution through his notion of the quasi-object, a concept, he argues, organizes great parts of Serres's work into a promising philosophy of science as well as a challenge to the narrower field of French epistemology, to which it has often been limited. Simons highlights how the concept encompasses Serres's commitment to positive relations between science and culture and his rejection of pleas to purify the scientific self from imaginative and cultural elements. It helps to situate Serres between the distinct traditions of Bachelard and Latour as well as progressing the innovative aspects of Serres's philosophy for current debates in the philosophy, history and sociology of science.

Showing how Serres's philosophy can serve as a normative approach to science and technology, Michel Serres and French Philosophy of Science takes in themes of materiality, religiosity, modernity and ecology to advance a timely alternative to philosophy of science for contemporary life.