دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Luis Buñuel
سری:
ناشر: minicaja
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 468 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Mi último suspiro به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آخرین نفس من نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
عنوان اصلی: Mon dernier Soupir لوئیس بونوئل، 1982 ترجمه: آنا ماریا د لا فوئنته این کتاب خاطرات ثمره هجده سال کار و دوستی لوئیس بونوئل و ژان کلود کریر است. آنها با هم شش شاهکار سینما ساختند: خاطرات یک پیشخدمت، دختر خوشگل، کهکشان راه شیری، افسون محتاطانه بورژوازی، شبح آزادی و آن شی مبهم میل. این کتاب به طور خود به خود از مصاحبه های او در اسپانیا و مکزیک در فواصل جلسات کاری متولد شد. یکی خاطراتش را تداعی می کند و دیگری حرف های دوستش را جمع می کند و یادداشت می کند. آخرین نفس من شامل صدا و سخنان لوئیس بونوئل است و تصویری خاص از این فیلمساز بزرگ و شخصی ترین دنیای او به ما می دهد. لوئیس بونوئل با نگاهی کنایه آمیز اما در عین حال واضح، عینی، نزدیک و با فاصله کافی، موقعیت هایی از دوران کودکی و جوانی خود را برای ما تعریف می کند، دوستی خود را با لورکا، دالی و بسیاری دیگر از شخصیت های تاثیرگذار قرن بیستم روایت می کند که از آنها ابهام زدایی می کند. در عین حال، او با محبت تمجید می کند، از حماقت های انجام شده در درون گروه سوررئالیست، تناقضات و تکامل و ناپدید شدن بعدی آن و تأثیر غیرقابل انکار آن بر فرهنگ بعدی برای ما می گوید، وحشیگری های جنگ داخلی و فعالیت های آن در تبعید را بازگو می کند. او از سفرهایش به هالیوود، مشکلات معیشتی، رویکردش به صنعت سینما در مکزیک و فرصت ساخت فیلم های بسیار در آنجا و غیره برایمان می گوید. همه اینها سرشار از طنزی ظریف، لطافتی بی اندازه، عشقی به زندگی است که ما را در هر یک از کلمات تشکیل دهنده کتاب جذب می کند. به طور خلاصه، نثری مسطح و خام که نزدیکی غیرعادی را برای دویست صفحه منتقل می کند. عبارات بونوئل در هر خط یک نیروی حیاتی آهنین ایجاد می کند. خواندن این خاطرات بیش از همه و بالاتر از همه، سرود زندگی است، میل به زندگی، نیاز به فشردن هر ثانیه، هر دقیقه، هر فرصتی که در زندگی ایجاد می شود. بدون شک آخرین سخنان یک نابغه بزرگ سینما.
Título original: Mon dernier soupir Luis Buñuel, 1982 Traducción: Ana María de la Fuente Este libro de memorias es el fruto de diecuocho años de trabajo y de amistad entre Luis Buñuel y Jean-Claude Carrière. Juntos hicierob seis obras maestras del cine: Diario de una camarera, Belle de Jour, La vía Láctea, El discreto encanto de la burguesía, El fantasma de la libertad y Ese oscuro objeto del deseo. El libro nació espontáneamente de sus entrevistas en España y México durante los intervalos de las sesiones de trabajo; el uno evocando sus recuerdos, y el otro recogiendo las palabras de su amigo y anotándolas. Mi último suspiro recoge la voz y las propias palabras de Luis Buñuel, y nos da una particular visión del genial cineasta y de su mundo más personal. Con una mirada irónica pero al mismo tiempo nítida, objetiva, cercana y con la suficiente distancia, Luis Buñuel nos relata situaciones de su infancia y juventud, narra su amistad con Lorca, Dalí y muchos otros personajes influyentes del siglo XX a los que desmitifica y al mismo tiempo alaba con cariño, nos relata las locuras realizadas en el seno del grupo surrealista, sus contradicciones y evolución y su posterior desaparición y su influencia innegable en la cultura posterior, desgrana las atrocidades de la Guerra Civil y sus actividades en el exilio, nos cuenta sus viajes a Hollywood, las dificultades de subsistencia, su aproximación a la industria del cine en México y la oportunidad de realizar allí tantas películas, etc. Todo ello salpicado de un fino humor, de una inmensa ternura, de un amor por la vida que nos atrapa en cada una de las palabras que conforman el libro. En definitiva, prosa llana y cruda que transmite un cercanía poco habitual durante doscientas páginas. Las frases de Buñuel desprenden en cada línea una férrea fuerza vital. La lectura de estos recuerdos es, sobre todo y ante todo, un canto a la vida, a las ganas de vivir, a la necesidad de exprimir cada segundo, cada minuto, cada oportunidad que se presente en la vida. Sin duda, las últimas palabras de un gran genio del cine.