Methods in Comparative Psychoacoustics

بیست و پنج سال پیش، بیل استبینز اصول روان شناسی حیوانات را در یک جلد ویرایش شده ارائه کرد (Stebbins، 1970) که مجموعه ای از روش های مدرن و خلاقانه را برای بررسی دامنه سیستم های حسی در گونه های مختلف مهره داران توصیف می کرد. این اصول شامل کنترل دقیق محرک، یک پاسخ رفتاری به خوبی تعریف شده، و یک روش رفتاری دقیق متناسب با ارگانیسم مورد مطالعه بود. همانطور که نسلی از دانشمندان حسی مقایسه ای این اصول را به کار گرفتند، دانش ما از عملکرد حسی و ادراکی در طیف وسیعی از گونه های جانوری به ویژه در زمینه شنوایی به طور چشمگیری افزایش یافته است. روان آکوستیک مقایسه ای، i. ه. مطالعه توانایی‌های شنوایی در حیوانات با استفاده از روش‌های رفتاری، حوزه‌ای از روان‌فیزیک حیوانات است که در 25 سال گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در روش‌شناسی داشته است. در حال حاضر محرک‌های صوتی به‌طور معمول با استفاده از روش‌های دیجیتالی، امکان‌های بی‌سابقه‌ای برای کنترل محرک و طراحی آزمایشی در اختیار محقق قرار می‌دهند. استراتژی‌ها و پارادایم‌های جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز در حال اصلاح‌تر شدن هستند، که تا حد زیادی به دلیل استفاده گسترده از رایانه است. در این جلد، خواننده مجموعه‌ای از استراتژی‌های جدید را پیدا می‌کند که برای اندازه‌گیری تشخیص و تمایز محرک‌های صوتی ساده و پیچیده و همچنین طرح‌های تجربی برای ارزیابی چگونگی درک، شناسایی و طبقه‌بندی موجودات زنده محرک‌های صوتی طراحی شده‌اند. اصلاحات در روش های مدرن اکنون امکان مقایسه گونه های مختلف آزمایش شده را در شرایط آزمایشی مشابه، اگر نه یکسان، فراهم می کند.

Twenty five years ago, Bill Stebbins presented the principles of animal psychophysics in an edited volume (Stebbins, 1970) describing an array of modem, creative methodologies for investigating the range of sensory systems in a variety of vertebrate species. These principles included precise stimulus control, a well defined behavioral response, and a rigorous behavioral procedure appropriate to the organism under study. As a generation of comparative sensory scientists applied these principles, our knowledge of sensory and perceptual function in a wide range of animal species has grown dramatically, especially in the field of hearing. Comparative psychoacoustics, i. e. , the study of the hearing capabilities in animals using behavioral methods, is an area of animal psychophysics that has seen remarkable advances in methodology over the past 25 years. Acoustic stimuli are now routinely generated using digital methods providing the researcher with unprecedented possibilities for stimulus control and experimental design. The strategies and paradigms for data collection and analysis are becoming more refined as well, again due in large part to the widespread use of computers. In this volume, the reader will find a modem array of strategies designed to measure detection and discrimination of both simple and complex acoustic stimuli as well experimental designs to assess how organisms perceive, identify and classify acoustic stimuli. Refinements in modem methodologies now make it possible to compare diverse species tested under similar, if not identical, experimental conditions.