Men and the Emergence of Polite Society, 1660-1800

این کتاب شرحی از مردانگی در بریتانیای قرن هجدهم ارائه می‌کند. به ویژه به تأثیر یک جامعه مؤدب نوظهور بر مفاهیم مردانگی و جوانمردی می پردازد.

از دهه 1660 نوع جدیدی از رفتار اجتماعی، ادب، توسط نویسندگان مختلف ترویج شد. بر اساس ایده های قاره ای پالایش، بر شایستگی های جامعه پذیری واقعی و سخاوتمندانه که شایسته یک ملت مترقی و بردبار است، تأکید کرد. نویسندگان اوایل قرن هجدهم مردان را تشویق کردند تا با تبدیل شدن به نجیب زاده های شهری، ویژگی های ادب را به دست آورند. مفسران بعدی فرهنگ بدیلی از حساسیت را ترویج کردند که نمونه آن انسان احساس بود. در هر دو مورد، نیاز به صرف زمان بیشتر با زنان بود که اکنون به عنوان عوامل کلیدی پالایش دیده می شوند. این رابطه مستلزم بازنگری در معنای مردانگی بود.

مرد بودن و مودب بودن تعادل دشواری بود. مردانگی خالص مشکلات جدیدی را برای مردان قرن هجدهم ایجاد کرد. رابطه ادب و دوگانگی چه بود؟ آیا اعمال زنانه مانند اشک و ظرافت های بدنی قابل قبول بود یا خیر؟ منتقدان بر این باور بودند که جامعه مؤدب به زنانگی منجر می‌شود، نه مردانگی، و این شکست هویت مردانه را با اشاره به فوپ محکوم می‌کردند.

این کتاب اهمیت رفتار اجتماعی و جنسی را برای تعاریف مردانگی قرن هجدهم نشان می‌دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ویژگی‌هایی که به‌طور سنتی با مدل‌های قرن نوزدهم مرتبط است، در چهره قبلی شهرنشین مودب یا مرد احساساتی به خوبی تثبیت شده است.

استفاده از داستان‌های شخصی و بیانیه‌های عمومی متنوع برگرفته از کتاب‌های رفتار، مجلات، موعظه‌ها و رمان‌ها، این شرح واضحی از تغییر وضعیت مردان و مردانگی با ورود بریتانیا به دوره مدرن است.

This book presents an account of masculinity in eighteenth century Britain. In particular it is concerned with the impact of an emergent polite society on notions of manliness and the gentleman.

From the 1660s a new type of social behaviour, politeness, was promoted by diverse writers. Based on continental ideas of refinement, it stressed the merits of genuine and generous sociability as befitted a progressive and tolerant nation. Early eighteenth century writers encouraged men to acquire the characteristics of politeness by becoming urbane town gentlemen. Later commentators promoted an alternative culture of sensibility typified by the man of feeling. Central to both was the need to spend more time with women, now seen as key agents of refinement. The relationship demanded a reworking of what it meant to be manly.

Being manly and polite was a difficult balancing act. Refined manliness presented new problems for eighteenth century men. What was the relationship between politeness and duplicity? Were feminine actions such as tears and physical delicacy acceptable or not? Critics believed polite society led to effeminacy, not manliness, and condemned this failure of male identity with reference to the fop.

This book reveals the significance of social over sexual conduct for eighteenth century definitions of masculinity. It shows how features traditionally associated with nineteenth century models were well established in the earlier figure of the polite town-dweller or sentimental man of feeling.

Using personal stories and diverse public statements drawn from conduct books, magazines, sermons and novels, this is a vivid account of the changing status of men and masculinity as Britain moved into the modern period.