دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: G. Topîrceanu
سری: VINTAGE. Memorii || Jurnale
ISBN (شابک) : 9789735051501
ناشر: EDITURA HUMANITAS
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 226
زبان: Romanian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Memorii de război. Amintiri din luptele de la Turtucaia. Pirin Planina به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خاطرات جنگ خاطراتی از نبردهای تورتوکایا. کوه پیرین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«24 آگوست، عصر... مسلسل های دشمن از این بانک به آن بانک به دانوب زدند. در زیر سروصدای متناوب آنها، ردیفهایی از حبابهای کوچک روی زرق و برق ظاهر میشوند که در هوا میپاشند، گویی گلولهها از پایین، از ته آب میآیند. دور هر شناگر، تگرگ پرتابه ها، دایره های سرگیجه ای را توصیف می کند، که هر روز تنگ تر می شود، تا زمانی که سر مردی که در وسط گیر کرده بود، ناگهان از دید ناپدید می شود، مثل بادکنکی که با سوزن خار می شود... آیا می خواهم زمانی را در آن سرها بگذرانیم که هنوز از اینجا دیده می شوند و روی امواج شناور هستند، مانند جزئیات بی اهمیت؟ اگر در دانوب یک ربع تاخیر داشتم، می دانستم. مرگ وحشتناک می توانست مرا به همین شکل، بین هوا و آب، بدون هیچ امیدی برای فرار به دام می انداخت.» - G. TOPÎRCEANU\r\n\r\n \r\n\r\n«در سال 1916، در پایان تابستان، زمانی که رومانی تازه وارد جنگ بزرگ شده بود، شاعر G. Topirceanu، گروهبان در یک هنگ توپخانه سنگین، در حال آماده سازی مواضع در ساحل راست دانوب بود. یورش نیروهای بلغارستانی-آلمانی به فرماندهی مارشال آگوست فون مکنسن و پنج روز نبرد وحشتناک به دنبال داشت: فاجعه در تورتوکایا. بیش از 6000 رومانیایی در میدان جنگ جان باختند و Topirceanu در سرنوشت 28000 زندانی شریک شد. خاطرات او از جنگ که در دو جلد منتشر شد (خاطرات نبردهای تورتوکایا، 1918، و پیرین پلانینا، 1936)، یکی از اپیزودهای مهم تاریخ ما را روشن می کند که فراموش شده است. از این صفحات دارای ارزش ادبی معین، که در آنها ناامیدی با امید، با مشاهده شفاف، با غزل و اغلب با طنز آمیخته می شود، نور انسانیت بر همه وحشت های یک تراژدی تاریخی که از هیچ چیز دریغ نکرده است، برمی خیزد.\" - دنیل کین.\r\n\r\n \r\n\r\n«این اواخر ادبیات جنگ خیلی منتشر شده است! همه در سرتاسر جهان، مثل قبل از 1914، اکنون به نوک ناخن خود متقاعد شده اند که جنگ یک مصیبت است، مایه شرم تمدن ما و غیره است. با این حال، بشریت آن را لغو نمی کند. گویی جنگ توسط ما مردم ساخته نشده است - گویی توسط موجوداتی از سیاره ای دیگر بر خلاف میل متفق القول ما ساخته شده است. آن وقت دیگر نوشتن چه فایده ای دارد که به بشریت نشان دهیم جنگ چگونه است؟ به نظر میرسد بزرگهایی که جنگها را برنامهریزی میکنند، باید آدمهای بدی باشند، دلشان سختگیر... من اینطور فکر نمیکنم. من در صوفیه قیصر آلمان را دیدم که نویسنده اصلی جنگ جهانی به حساب می آمد. اصلاً آدم بدی به نظر نمی رسید. وقتی با ماشین از ایستگاه به کاخ می رفت، از پنجره بیمارستان دیدمش. داشت می خندید. پادشاه وقت بلغارستان را نیز در سمت چپ خود داشت، اما من او را به خوبی ندیدم، زیرا در همان لحظه بود که م.سا دستمالی از جیب خود بیرون آورد که با آن بینی خود را پاک کرد...»
„24 august, spre seară... Mitralierele duşmane bat faţa Dunării, din mal până-n mal. Sub ropotul lor intermitent, şiruri de bulbuci mărunţi apar pe luciu plesnind în aer, ca şi cum gloanţele ar veni de jos, din fundul apei. Rând pe rând, în jurul fiecărui înotător grindina proiectilelor descrie cercuri vertiginoase, care se tot strâng, se tot strâmtează, până ce capul omului prins la mijloc dispare brusc din vedere, ca un balonaş împuns cu acul... Ce s-o fi petrecând acum în capetele acele, care se văd încă de aici, plutind pe valuri în jos, ca nişte amănunte fără însemnătate? Dacă mai întârziam un sfert de ceas în Dunăre, aş fi ştiut. Moartea hidoasă m-ar fi încleştat şi pe mine la fel, între văzduh şi apă, fără nădejde de scăpare.“ — G. TOPÎRCEANU „În anul 1916, la sfârşitul verii, când România tocmai intrase în Marele Război, poetul G. Topîrceanu, sergent într-un regiment de artilerie grea, amenaja poziţiile de pe malul drept al Dunării. Au urmat asaltul trupelor bulgaro-germane sub comanda mareşalului August von Mackensen şi cinci zile de lupte cumplite: dezastrul de la Turtucaia. Au murit pe câmpul de bătălie peste 6 000 de români, iar Topîrceanu a împărtăşit soarta celor 28 000 de prizonieri. Memoriile sale din război, publicate în două volume (Amintiri din luptele de la Turtucaia, 1918, şi Pirin Planina, 1936), aduc lumină asupra unuia dintre episoadele importante ale istoriei noastre peste care s-a aşternut uitarea. Din paginile acestea de valoare literară certă, în care deznădejdea se împleteşte cu speranţa, cu observaţia lucidă, cu lirismul şi, de multe ori, cu umorul, lumina omeniei se ridică peste toate grozăviile unei tragedii istorice care nu a cruţat nimic.“ — DANIEL CAIN „S-a publicat în vremea din urmă atâta literatură de război! Toată lumea, de pe toată faţa globului pământesc, e convinsă acum până-n vârful unghiilor, ca şi înainte de 1914, că războiul e o calamitate, o ruşine pentru civilizaţia noastră etc. Totuşi omenirea nu-l desfiinţează. Este ca şi cum războiul n-ar fi făcut de noi, oamenii – parcă l-ar face nişte fiinţe de pe altă planetă, împotriva voinţei noastre unanime. Atunci la ce bun să mai scriu, să mai arăt şi eu omenirii cum e războiul? S-ar părea că cei mari, cari pun la cale războaiele, trebuie să fie nişte oameni răi, împietriţi la suflet... Nu cred. Am văzut la Sofia pe kaiserul Germaniei, socotit drept principal autor al răz-boiului mondial. Nu părea deloc om rău. L-am văzut de la o fereastră de spital, când trecea cu automobilul de la gară spre palat. Râdea. Avea la stânga lui şi pe regele de atunci al Bulgariei, dar pe acesta nu l-am văzut aşa de bine, fiindcă tocmai în acel moment M. Sa a scos din buzunar o batistă cu care S-a şters la Nas..."