Memorias del subsuelo

فئودور ام. داستایوفسکی «خاطراتی از زیرزمین» را در یک لحظه اجتماعی و سیاسی نسبتاً پیچیده می نویسد، که به آن وضعیت شخصی ظریفی که نویسنده از آن رنج می برد اضافه می شود: همسرش در حال مرگ بود و او رابطه عاطفی طوفانی با یک زن جوان باعث شک و ندامت او شد که منجر به یک بحران شخصی آشکار شد. حاصل آن موقعیت تاریخی، شخصی، حیاتی و عاطفی، اثری است که در چند صفحه، بیش از هر اثر دیگری از نویسنده، محتوای فلسفی را در خود دارد و افراطی‌ترین پرسش‌هایی را که انسان می‌تواند بپرسد، در آن مطرح می‌شود. «خاطرات زیرزمینی» اثری ضد و نقیض است، بدون ریزه کاری. مردی بدون نام و هویت مشخص، آن طور که از همان صفحات اول خود را معرفی می کند، بدون نام و هویت مشخص، خاطرات تراژدی شخصی اش را روایت می کند. داستایوفسکی موفق می شود با او یکی از بهترین و تأثیرگذارترین ضدقهرمانان تولید رمان عظیم خود مانند راسکولنیکف یا ایوان کارامازوف را خلق کند، موضوعی بلاغی که تقلید آن دشوار است، که در آن ریشه های اسلاووفیلی و رد غیرقابل انکار تحمیل بوروکراتیک در کنار هم قرار می گیرند. کل معاهده.

Fyodor M. Dostoyevsky escribe «Memorias del subsuelo» en un momento social y politico bastante complejo, al que se une la delicada situacion personal por la que el autor estaba atravesando: su mujer se moria y su tormentosa relacion sentimental con una joven le causaba dudas y remordimientos que incidian en una evidente crisis personal. El resultado de esa situacion historica, personal, vital y animica es una obra que en pocas paginas concentra mas contenido filosofico que ninguna otra obra del autor, y en la que se plantean las cuestiones mas extremas que un hombre pueda hacer. «Memorias del subsuelo» es una obra contradictoria, no exenta de matices. En forma de dialogo, un hombre sin nombre ni identidad concreta, excepto la de ser un funcionario, como se presenta a si mismo desde las primeras paginas, va narrando las memorias de su tragedia personal. Dostoievski logra crear con el uno de los mejores y mas impactantes antiheroes de su ingente produccion novelistica, como lo son Raskolnikov o Ivan Karamazov, un sujeto retorico de dificil imitacion, en el que las raices eslavofilas y el innegable rechazo a la imposicion burocratica se aunan en todo un tratado.