Memorial Boxes and Guarded Interiors: Edith Wharton and Material Culture

در آثار ادیت وارتون، ارجاعات به معماری، دکوراسیون داخلی، نقاشی، مجسمه‌سازی و مد فراوان است. همانطور که این مقالات نشان می‌دهند، هنر و اشیاء برای وارتون شواهدی از باور فرهنگی هستند و ارزش‌ها، مفروضات و آداب و رسوم فرهنگ مصرفی رو به رشدی را که او در آن زندگی می‌کرده و درباره آن نوشته است، منعکس می‌کنند. علاوه بر این، مراقبه های او در مورد مسائل معماری، طراحی و دکوراسیون به عنوان تفسیرهای مهمی در مورد دیدگاه او از هنرهای ادبی عمل می کند.

در دکوراسیون خانه ها او اشاره می کند که مبلمان و آجر-آ-براک اغلب در یک اتاق شلوغ می شوند تا "فقدان ترکیب معماری در برخورد با دیوارها" را جبران کنند، و مگر اینکه یک شی زینتی "به اندازه کافی مفهوم هنری" را بیان کند. بهتر است از اتاق حذف شود این معیارهای زیبایی‌شناختی به طور یکسان در ساخت روایت‌های او اعمال می‌شود و شاهدی بر حساسیتی است که با برداشت‌های معمول از وارتون به‌عنوان رمان‌نویس آداب مخالفت می‌کند و در عوض او را به‌عنوان چهره‌ای مهم در توسعه مدرنیسم ادبی آمریکایی معرفی می‌کند.




p>مقالات این مجموعه به موضوعاتی مانند شباهت بین شخصیت‌های او و خانه‌هایی که اشغال می‌کنند می‌پردازد. لباس به عنوان استعاره ای از جریان مد انتقادی. بازاریابی آثار وارتون برای خوانندگان زن رو به رشد؛ رابطه او با صنایع فرهنگ انبوه مانند تبلیغات، تئاتر و سینما. تابلوی زنده هم به عنوان قطعه صحنه و هم به عنوان استراتژی تخیلی. بازنمایی بدن زنان به عنوان اشیاء هنری؛ و تلاش های شخصیت های او برای تعریف خود از طریق کسب و مصرف کالاهای مادی. همه رمان های مهم وارتون—خانه میث، میوه درخت، اتان فروم، رسم کشور، تابستان، عصر بی گناهی، و خواب در گرگ و میش—و همچنین داستان های کوتاه، نقد و مقالات او مورد بررسی قرار گرفته است.

گری توتن استادیار زبان انگلیسی در دانشگاه ایالتی داکوتای شمالی است. مقالات او در مورد وارتون و معاصرانش در فصلنامه سرخپوستان آمریکایی، رئالیسم ادبی آمریکا، ادبیات کالج، مطالعات درایزر، و MELUS ظاهر شده است.

In Edith Wharton’s works, references to architecture, interior decoration, painting, sculpture, and fashion abound. As these essays demonstrate, art and objects are for Wharton evidence of cultural belief and reflect the values, assumptions, and customs of the burgeoning consumer culture in which she lived and about which she wrote. Furthermore, her meditations about issues of architecture, design, and decoration serve as important commentaries on her vision of the literary arts.

In The Decoration of Houses she notes that furniture and bric-à-brac are often crowded into a room in order to compensate for a "lack of architectural composition in the treatment of the walls," and that unless an ornamental object "adequately expresses an artistic conception" it is better removed from the room. These aesthetic standards apply equally to her construction of narratives and are evidence of a sensibility that counters typical understandings of Wharton as a novelist of manners and place her instead as an important figure in the development of American literary modernism.

Essays in this collection address issues such as parallels between her characters and the houses they occupy; dress as a metaphor for the flux of critical fashion; the marketing of Wharton's work to a growing female readership ; her relationship to mass culture industries such as advertising, theater, and cinema; the tableaux vivant both as set piece and as fictional strategy; the representation of female bodies as objets d’art; and her characters’ attempts at self-definition through the acquisition and consumption of material goods. All of Wharton’s major novels—The House of Mirth, The Fruit of the Tree, Ethan Frome, The Custom of the Country, Summer, The Age of Innocence, and Twilight Sleep—as well as her short stories, criticism, and essays are explored.

Gary Totten is Assistant Professor of English at North Dakota State University. His essays on Wharton and her contemporaries have appeared in American Indian Quarterly, American Literary Realism, College Literature, Dreiser Studies, and MELUS.