دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Melody of Time: Music and Temporality in the Romantic Era
دانلود کتاب ملودی زمان: موسیقی و موقتی در عصر رمانتیک
مشخصات کتاب
Melody of Time: Music and Temporality in the Romantic Era
ویرایش:
نویسندگان: Benedict Taylor
سری:
ISBN (شابک) : 0190206055, 9780190206055
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 329
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 46,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Melody of Time: Music and Temporality in the Romantic Era به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ملودی زمان: موسیقی و موقتی در عصر رمانتیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب ملودی زمان: موسیقی و موقتی در عصر رمانتیک
از دوران رمانتیک به بعد، موسیقی به‌عنوان ذاتاً موقتی‌ترین هنر
تلقی می‌شود که دارای ظرفیت منحصربه‌فردی برای فراخوانی تجربه
بشری زمان است. موسیقی از طریق بازی مضامین و تکرار وقایع، این
توانایی را دارد که به طرق مختلف رابطه زمانی ما را با جهان سبک
کند، با پیامدهای گسترده ای برای مفاهیم مدرن از حافظه، ذهنیت،
هویت شخصی و جمعی و تاریخ.
همانطور که فیلسوفان، دانشمندان و نویسندگان در طول تاریخ دریافته
اند، تعریف زمان بسیار دشوار است. با این حال، موسیقی، که ظاهراً
بسیار نزدیک به ماهیت زمان است، ممکن است به خوبی به عنوان افشای
جنبه‌های موقتی انسان درک شود که برای سایر روش‌های تحقیق در
دسترس نیست، و بر این اساس غالباً موقعیت ممتازی در تفکر قرن
نوزدهم به او اعطا شد.
ملودی زمان راه‌های متعددی را بررسی می‌کند که از طریق آن موسیقی
با مشکلات زمان بشری ارتباط دارد و ممکن است بینشی در مورد آن
ارائه دهد. هر فصل به بررسی موضوع خاصی در فلسفه زمان می پردازد
که از طریق موسیقی بیان می شود: بی زمانی ادعایی آثار متاخر
بتهوون یا انگیزه های نوستالژیک موسیقی شوبرت. استفاده از موسیقی
توسط فیلسوفان به عنوان وسیله ای برای تبیین آپوریاهای وجود زمانی
یا به عنوان رسانه ای که ساختارهای مختلف زمان ممکن را مطرح می
کند. و بازتابی از حس پیشرفت تاریخی یک فرهنگ خاص یا بیان روح
ناملموس در پس سیر خود تاریخ بشر. بندیکت تیلور با حرکت روان بین
بافت فرهنگی و دریافت تاریخی، تئوری های فلسفی رقیب زمان و مطالعه
دقیق مجموعه، اهمیت مداوم درگیر شدن با موقتی بودن موسیقی در درک
اهمیت موسیقی در جامعه و تجربه انسانی را استدلال می کند. ملودی
زمان در عین تاریخی، تحلیلی، انتقادی و در نهایت هرمنوتیکی، بینش
تازه ای را در مورد بسیاری از قطعات آشنای قرن نوزدهم و مبنای
نظری غنی برای تحقیقات آینده ارائه می دهد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
From the Romantic era onwards, music has been seen as the most
quintessentially temporal art, possessing a unique capacity to
invoke the human experience of time. Through its play of themes
and recurrence of events, music has the ability to stylise in
multiple ways our temporal relation to the world, with
far-reaching implications for modern conceptions of memory,
subjectivity, personal and collective identity, and
history.
Time, as philosophers, scientists and writers have found
throughout history, is notoriously hard to define. Yet music,
seemingly bound up so intimately with the nature of time, might
well be understood as disclosing aspects of human temporality
unavailable to other modes of inquiry, and accordingly was
frequently granted a privileged position in nineteenth-century
thought.
The Melody of Time examines the multiple ways in which music
relates to, and may provide insight into, the problematics of
human time. Each chapter explores a specific theme in the
philosophy of time as expressed through music: the purported
timelessness of Beethoven's late works or the nostalgic
impulses of Schubert's music; the use of music by philosophers
as a means to explicate the aporias of temporal existence or as
a medium suggestive of the varying possible structures of time;
and, a reflection of a particular culture's sense of historical
progress or the expression of the intangible spirit behind the
course of human history itself. Moving fluidly between cultural
context and historical reception, competing philosophical
theories of time and close reading of the repertoire, Benedict
Taylor argues for the continued importance of engaging with
music's temporality in understanding the significance of music
within society and human experience. At once historical,
analytical, critical, and ultimately hermeneutic, The Melody of
Time provides both fresh insight into many familiar
nineteenth-century pieces and a rich theoretical basis for
future research.
