Medizinische Psychologie in der Intensivbehandlung: Untersuchungen zur psychologischen Situation

در سال‌های اخیر، پزشکی مراقبت‌های ویژه به سرعت توسعه یافته است. استفاده از روش ها و تجهیزات به طور فزاینده متمایز در درمان و نظارت بر بیماران تهدید کننده زندگی، موفقیت های چشمگیری را در درمان بیماری هایی که زمانی ناامیدکننده بودند، ممکن ساخته است. با این حال، درمان بیماران سخت در بخش مراقبت‌های ویژه، مشکلات روحی و روانی زیادی را نیز به همراه دارد که نه تنها بیماران، بلکه بستگان آنها و تیم درمانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. کتاب این موضوع را به تفصیل توضیح می دهد. نویسنده که سال ها به عنوان روانشناس پزشکی در یک بخش مراقبت های ویژه بزرگ در مقام مشاوره و تحقیق کار می کرد، وضعیت پزشکی مراقبت های ویژه را از دیدگاه روان تنی توصیف می کند. او به عوامل استرسی که برای بیماران تهدید کننده زندگی وجود دارد اشاره می کند. اما همچنین نشان می دهد که افراد آسیب دیده در بخش مراقبت های ویژه احساس امنیت و امنیت می کنند. تمرکز ویژه ای بر رابطه بین بیمار و پزشک است. نویسنده با استفاده از روش های تحقیق اجتماعی تجربی، تصویری واقع بینانه از رابطه بین دو گروه و رفتار ارتباطی حاصل از آن ترسیم می کند. ارائه عملی کتاب این امکان را فراهم می کند که اطلاعات مهمی از مطالعات ارائه شده در مورد طراحی معنادار روانشناختی وضعیت بیمار-بستگان-کارکن در بخش مراقبت های ویژه به دست آورید.

Die Intensivmedizin hat in den zurückliegenden Jahren eine stürmische Entwicklung genommen. Der Einsatz zunehmend differenzierterer Methoden und Apparate bei der Behandlung und Überwachung lebensbedrohlich Erkrankter ermöglichte zum Teil spektakuläre Erfolge bei der Therapie einst hoffnungsloser Erkrankungen. Die Behandlung Schwerstkranker auf der Intensivstation bringt aber auch eine Vielzahl psychologischer Probleme mit sich, die nicht nur die Patienten betreffen, sondern auch deren Angehörige und das Behandlungsteam. Dazu nimmt das Buch ausführlich Stellung. Der Autor, der als Medizinpsychologe langjährig auf einer großen Intensivstation beratend und forschend tätig war, beschreibt aus psychosomatischer Sicht die Situation in der Intensivmedizin. Er weist auf die für die lebensbedrohlich Erkrankten bestehenden Belastungsfaktoren hin. Er zeigt aber auch, daß sich für die Betroffenen Sicherheit und Geborgenheit auf der Intensivstation ergeben. Ein besonderer Schwerpunkt kommt den Beziehungen zwischen Patient und Behandelnden zu. Anhand von Methoden der empirischen Sozialforschung zeichnet der Autor ein realistisches Bild vom Beziehungsgefüge der beiden Gruppen und dem daraus resultierenden Kommunikationsverhalten. Die praxisnahe Darstellung des Buches ermöglicht es, aus den dargestellten Untersuchungen wichtige Hinweise zu einer psychologisch sinnvollen Gestaltung der Patienten-Angehörigen-Personal-Situation auf der Intensivstation zu bekommen.