Medium-Range Weather Prediction: The European Approach

حدود 450 میلیون نفر در 18 ایالتی زندگی می‌کنند که مرکز اروپایی پیش‌بینی‌های هوای متوسط ​​را راه‌اندازی کرده‌اند. سی سال پیش، آنها یک نهاد مستقل با هدف مشخصی را تأسیس کردند. قرار نبود این یک مؤسسه از نوع دانشگاهی برای تحقیق باشد و نه یک اداره پیش بینی آب و هوای اختیاری. این سیستم منابع علمی و فنی کشورهای عضو خود را برای استفاده از قوی‌ترین رایانه‌ها به منظور گسترش دامنه پیش‌بینی‌های آب‌وهوا بیش از دو یا سه روز، یعنی حد پیش‌بینی‌های مفید در آن زمان، ترکیب می‌کند. کوچک خواهد بود. قرار بود نیروی کار به حدود 150 نفر محدود شود که شامل کارکنان اداری و سایر کارکنان می‌شد. در سال 2005، 30 سال پس از امضای کنوانسیون، تعداد کارکنان در حدود 160 نفر بود. مرکز بهترین استعدادها را در زمینه کاری خاص خود جذب کرد. هر سال حدود ده دانشمند می‌رفتند تا با تازه‌واردی که ذهن‌های جوان‌تر و ایده‌های تازه‌تر را به ارمغان می‌آورند، جایگزین شوند. جای تعجب نیست که به سرعت به یک رهبر جهانی در زمینه خود تبدیل شد. به طور گسترده ای شناخته شده است که موقعیت پیشرو خود را حفظ کرده است. این کتاب به چگونگی شکل گیری مرکز در دوره گیج کننده و دشوار سیاسی دهه 1960 در اروپا می پردازد. این خلاصه‌ای از بحث‌های سیاسی، علمی، فنی و مالی است که منجر به تهیه پیش‌نویس کنوانسیون آن شد، و چگونگی ساخت آن در 60 کیلومتری غرب لندن، انگلستان.

About 450 million people live in the 18 States that set up the European Centre for Medium-Range Weather Forecasts. Thirty years ago, they est- lished an independent institution with a clearly defined objective. It was not to be a university-type institute for research, neither was it to be an ope- tional weather forecast office. It would combine the scientific and technical resources of its Member States to use the most powerful computers in order to extend the range of weather forecasts beyond two or three days, the limit of useful forecasts at that time. It would be small; the work force was to be limited to about 150, incl- ing administrative and other support staff. In 2005, 30 years after the Convention was signed, the staff totalled about 160. The Centre attracted the best talent in its specific field of endeavour. Each year about ten scientists left, to be replaced by newcomers bringing younger minds and fresh ideas. It is not surprising that it quickly became a world leader in its field. It is widely recognised as having maintained its leading position. This book considers how the Centre was conceived in the confusing and difficult political period of the 1960s in Europe. It summarises the political, scientific, technical and financial discussions that led to the drafting of its Convention, and how it came to be built 60 km west of London, England.