Medieval pirates: pirates, raiders and privateers, 1204-1453

در دوره قرون وسطی کانال مانش یک بخش آبی بسیار خطرناک بود. این دو عملکرد مجزا (و اغلب متناقض) دارد. این یک راه دریایی تجاری غنی بود که اقتصاد رو به رشد جهان شناخته شده به آن وابسته بود. در همان زمان، این مرز سیاسی گسترده، بی‌قانونی و سیاسی بین دو پادشاهی متخاصم بود که پادشاهانشان دزدی دریایی را به عنوان جایگزینی ارزان برای جنگ تشویق می‌کردند و از بریدگی خودشان لذت می‌بردند. دزدان دریایی پیشرفت کردند. آنها کشتی ها و محموله ها را در دریا یا بندر می دزدیدند. آنها به بنادر دیگر یورش بردند و انتقام‌جویی‌های طولانی‌مدتی علیه گروه‌های دیگر انجام دادند. آنها ثروتمندترین اسیران خود را باج دادند، اما ملوانان بیشماری را به دریا انعام دادند. این کتاب جدید آشکار به بررسی دزدی دریایی قرون وسطایی می پردازد که در حال کاهش و کاهش است. داستان های زندگی دراماتیک در برابر نقاط عطف شناخته شده تاریخ قرار می گیرند. در حالی که پادشاهان دوسوگرا بودند، روابط خارجی به خطر افتاد، و اگرچه برای مدت کوتاهی توسط هنری پنجم سرکوب شد، دزدی دریایی هرگز در این دوران آشفته شکست نخورد.

In the Medieval Period the English Channel was an especialy perilous stretch of water. It has two distinct (and often conflicting) functions. It was a rich commercial seaway, on which the rising economy of the known world depended. At the same time it was a wide, lawless, political frontier between two belligerent monarchies, whose kings encouraged piracy as a cheap alternative to warfare, and enjoyed their own cut. Pirates prospered. They stole ships and cargoes, at sea or in port. They raided other ports and carried out long-lasting vendettas against other groups. They ransomed the richest of their captives, but tipped innumerable sailors overboard. This revealing new book explores medieval piracy as it waxed and waned. Dramatic life-stories are set against the better-known landmarks of history. While kings were ambivalent, foreign relations were imperilled, and although it was briefly quelled by Henry V, piracy was never defeated during this turbulent epoch.