Medieval Herbal Remedies: The Old English Herbarium and Early-Medieval Medicine

در اینجا یک ترجمه مدرن از یک گیاه دارویی قرون وسطایی برجسته شده است، با مطالعه ای که نشان می دهد چگونه این رساله فنی در مورد گیاهان دارویی در قرن نوزدهم به یک کنجکاوی ادبی تبدیل شد. خطوط این ویرایش دوم نسخه اول را تکرار می کند. با این حال، در سرتاسر بازنگری و به روز رسانی شده است تا تحقیقات جدید و یافته های جدید را منعکس کند. اطلاعات جدیدی در مورد اسوالد کاکاین، فیلسوف قرن نوزدهمی ارائه شده است که برای اولین بار متون پزشکی انگلیسی باستان را برای دنیای مدرن ترجمه کرد.

در اینجا متن قرون وسطایی به عنوان نمونه ای خوانده می شود. نوشتن فنی (یعنی برای انتقال دستورالعمل ها/اطلاعات) نه به عنوان ادبیات. مخاطبی که در ابتدا هدف آن بود، می دانستند که چگونه شرایط پزشکی را تشخیص داده و درمان کنند و می دانستند یا می آموختند چگونه دستورالعمل های آن را دنبال کنند. به همین دلیل، در حین کار بر روی ترجمه، از متخصصان رشته های مربوطه خواسته شد تا به عبارت مختصر آن، به عنوان مثال، گیاهان دارویی و پزشکان، روشن شوند. برخلاف بسیاری از مطالعات کنونی، این کار Herbarium و سایر متون پزشکی در انگلیسی باستان را به عنوان بخشی از سنت توسعه یافته در سراسر اروپای اوایل قرون وسطی مرتبط با صومعه ها و کتابخانه های آنها مورد بحث قرار می دهد. /span>

این کتاب برای محققان در زمینه های بین فرهنگی در نظر گرفته شده است. یعنی با ریشه در یک رشته و شاخه‌هایی در چندین رشته، مانند مطالعات قرن نوزدهم یا قرون وسطی، برای مورخان گیاه‌شناسی، پزشکی، داروسازی، گیاه‌شناسی و قرون وسطی غربی، به‌طور کلی و فراگیر تعریف شده است، و برای خوانندگان علاقه‌مند به تاریخچه گیاه درمانی و پزشکی.

Featured here is a modern translation of a medieval herbal, with a study showing how this technical treatise on herbs was turned into a literary curiosity in the nineteenth century. The contours of this second edition replicate the first; however, it has been revised and updated throughout to reflect new scholarship and new findings. New information is presented on Oswald Cockayne, the nineteenth-century philologist who first translated the Old English medical texts for the modern world.

Here the medieval text is read as an example of technical writing (i.e., intended to convey instructions/information), not as literature. The audience it was originally aimed at would know how to diagnose and treat medical conditions and knew or was learning how to follow its instructions. For that reason, while working on the translation, specialists in relevant fields were asked to shed light on its terse wording, for example, herbalists and physicians. Unlike many current studies, this work discusses the Herbarium and other medical texts in Old English as part of a tradition developed throughout early-medieval Europe associated with monasteries and their libraries.

The book is intended for scholars in cross-cultural fields; that is, with roots in one field and branches in several, such as nineteenth-century or medieval studies, for historians of herbalism, medicine, pharmacy, botany, and of the Western Middle Ages, broadly and inclusively defined, and for readers interested in the history of herbalism and medicine.