Medienrechtsbewertung: Der Wert audiovisueller Medienrechte im dualen Rundfunksystem

رقابت برای بینندگان با پذیرش ایستگاه های تلویزیونی خصوصی در دهه 1980 تشدید شد. با محتوای برنامه ای اجرا می شود که عموم مردم را به خود جذب می کند که برای پخش آن کسب حقوق رسانه های سمعی و بصری ضروری است. با این حال، افزایش مداوم هزینه‌های پخش و آخرین اما نه کم‌اهمیت بحران گروه موسوم به کرچ، این تردید را ایجاد می‌کند که آیا قیمت‌های نجومی که توسط پخش‌کنندگان تلویزیونی دولتی و خصوصی پرداخت می‌شود - به ویژه برای حقوق پخش ورزشی فردی - موجه است.

در برابر این پس زمینه، گریت بروسل یک مفهوم نظری درست برای ارزیابی حقوق رسانه های سمعی و بصری به عنوان کمک تصمیم گیری برای پخش کنندگان تلویزیون در سیستم پخش دوگانه توسعه می دهد. برای این منظور، او یافته‌ها و ابزارهای نظریه ارزش‌گذاری شرکت‌های کاربردی مدرن را به ارزش‌گذاری حقوق رسانه‌ها منتقل می‌کند. این روش‌ها را برای تعیین ارزش تصمیم‌گیری حقوق رسانه‌ها در مدل‌های برنامه‌ریزی برنامه، که ویژگی‌های خاص صنعت را در طرح هدف و در حوزه تصمیم‌گیری سوژه‌های ارزیابی در نظر می‌گیرد، ادغام می‌کند.

Mit der Zulassung privater Fernsehsender in den 1980er Jahren hat sich der Konkurrenzkampf um die Zuschauer verschärft. Er wird mit publikumswirksamen Programminhalten geführt, zu deren Ausstrahlung der Erwerb audiovisueller Medienrechte erforderlich ist. Stetig steigende Rundfunkgebühren und nicht zuletzt die Krise der sogenannten Kirch-Gruppe lassen jedoch Zweifel aufkommen, ob die teilweise astronomischen Preise, die von öffentlich-rechtlichen und privaten Fernsehveranstaltern - vor allem für einzelne Sportübertragungsrechte - gezahlt werden, gerechtfertigt sind.

Vor diesem Hintergrund entwickelt Gerrit Brösel ein theoretisch fundiertes Konzept zur Bewertung audiovisueller Medienrechte als Entscheidungshilfe für die Fernsehveranstalter des dualen Rundfunksystems. Hierzu überträgt er die Erkenntnisse und das Instrumentarium der modernen funktionalen Unternehmungsbewertungstheorie auf die Medienrechtsbewertung. Er integriert die Verfahren zur Ermittlung des Entscheidungswertes der Medienrechte in Programmplanungsmodelle, welche die branchenspezifischen Besonderheiten im Zielplan und im Entscheidungsfeld der Bewertungssubjekte berücksichtigen.