Medien und Geiselnahmen: Fallstudien zum inszenierten Terror

کریستین باک نقش رسانه ها را در یک گروگان گیری بررسی می کند. به ندرت موردی به اندازه ربوده شدن خانواده والر از گوتینگن به جزیره جولو فیلیپین در سال 2000 توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است. این پرونده به طور گسترده در اینجا از دیدگاه های مختلف - رویدادهای واقعی، گزارش های رسانه ای و اقدامات دولت - بازسازی شده و با موارد دیگر مقایسه شده است. : "گروگان های صحرا" در الجزایر و مالی در سال 2003، ربوده شدن سوزان اوستوف در عراق در سال 2005 و اشغال سفارت آمریکا در تهران در سال های 1979-1981. از منظر سازه انگاری، این مشاهدات نشان می دهد که چگونه نقش رسانه ها دامنه عمل دولت ها را محدود می کند. نویسنده همچنین نشان می دهد که چگونه دولت و رسانه ها می توانند وظایف کاملا متفاوت خود را در چنین شرایطی انجام دهند.

Christian Buck untersucht die Rolle der Medien bei einer Geiselnahme. Selten hat ein Fall so viel mediale Aufmerksamkeit erzeugt wie die Entführung der Göttinger Familie Wallert auf die philippinische Insel Jolo im Jahr 2000. Er wird hier aus verschiedenen Blickwinkeln - reales Geschehen, Medienberichterstattung und Regierungshandeln - umfangreich rekonstruiert und mit anderen Fällen verglichen: den "Sahara-Geiseln" in Algerien und Mali 2003, der Entführung von Susanne Osthoff im Irak 2005 und der Besetzung der US-Botschaft in Teheran 1979-81. Aus einer konstruktivistischen Perspektive wird anhand dieser Beobachtungen gezeigt, wie die Rolle der Medien den Handlungsrahmen von Regierungen einschränkt. Der Autor zeigt auch, wie Regierung und Medien ihre durchaus unterschiedlichen Aufgaben in einer solchen Situation erfüllen können.