Medien - Codes - Menschmaschinen: Medientheoretische Studien zum 19. und 20. Jahrhundert

در پایان قرن هجدهم، با کشف انسان، انسان نیز به عنوان واسطه طبیعت و فرهنگ معرفی شد. ماشین جدید انسان برای اینکه بتواند واسطه طبیعت باشد، تمایز خود را در دو جهت تجربه می کند: فیزیولوژی و نشانه شناسی مبنای جدید تعیین آن می شود. به جای استعاره‌های مکانیکی چرخ‌دنده‌ها و ساعت‌های ماشین انسان، دسته‌بندی‌های فناوری ارتباطات مخابرات جای رسانه انسانی را می‌گیرند. میانجی‌سازی انسان با توصیف پیام-فنی او همراه است، در نتیجه بیان او دیگر تنها به زبان گفتاری محدود نمی‌شود، بلکه فصاحت بدن نیز کارکرد نشانه‌ای می‌گیرد. مطالعات گردآوری شده در این مجلد، مراحل اصلی این اصلاح گفتمانی انسان را بر اساس فناوری ارتباطات و نشانه شناسی بررسی می کند که به عنوان نقطه کوری زیربنای شکل گیری نظریه علوم انسانی و علوم طبیعی در قرن 19 و 20 است.

Ende des 18. Jahrhunderts wird mit der Entdeckung Des Menschen zugleich auch Der Mensch als Medium von Natur und Kultur installiert. Die neue Menschmaschine, um Medium von Natur sein zu können, erfährt ihre Ausdifferenzierung nach zwei Seiten hin: Physiologie und Semiotik werden die neuen Grundlagen ihrer Bestimmung. An die Stelle der mechanistischen Metaphern vom Räder- und Uhrwerk der Maschine Mensch treten beim Medium Mensch nachrichtentechnische Kategorien der Telekommunikation. Mit der Mediatisierung Des Menschen geht nämlich seine nachrichtentechnische Beschreibung einher, was zur Folge hat, daß sein Artikulieren nicht mehr allein auf Lautsprache begrenzt begriffen wird, sondern auch die Beredsamkeit des Leibes Zeichenfunktion erhält. Die in dem Band versammelten Studien untersuchen zentrale Etappen dieser diskursiven Neuformierung Des Menschen auf Grundlage von Nachrichtentechnik und Semiotik, die als blinder Fleck der geistes- und naturwissenschaftlichen Theoriebildung des 19. und 20. Jahrhunderts zugrundeliegt.