Medical Humanities, Sociology and the Suffering Self: Surviving Health

به دنبال انتقاد از دیدگاه قطبی شده سنتی در مورد درک رنج از طریق پزشکی یا عدالت اجتماعی، لو استدلال قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کند که چگونه علوم انسانی پزشکی می‌تواند به فراتر رفتن از گسست‌های سنتی زندگی‌نامه‌ای و معرفتی برای دیدن طبیعت و طبیعت کمک کند. خواص رنج و آنچه در خطر است. لو از طریق تجزیه و تحلیل مسائل عمده نیروی کار مراقبت های بهداشتی و بروز فرسودگی شغلی نشان می دهد که چگونه سیاست ها و شیوه های کلیدی بر آموزش مراقبت های بهداشتی و تجربیات بیماران و متخصصان بهداشت تأثیر می گذارد. او با گنجاندن روایت‌های اول شخص از متخصصان سلامت به‌عنوان ابزار و منبع، نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های غالب درباره خود به عنوان امتناع از رنج وارد عمل می‌شوند. لو با نشان دادن رابطه بین تجربه شخصی، نظریه و تحقیق، به تعلیم و تربیت رنج می‌پردازد که نشان می‌دهد چگونه رنج اخلاقی ضمنی در رنج، پاسخ اخلاقی خود نوظهور است. این یک مطالعه مهم برای همه کسانی است که به علوم انسانی پزشکی، آموزش حرفه ای سلامت، مراقبت فرد محور و جامعه شناسی سلامت و بیماری علاقه مند هستند.

Following criticisms of the traditionally polarized view of understanding suffering through either medicine or social justice, Lowe makes a compelling argument for how the medical humanities can help to go beyond the traditional biographical and epistemic breaks to see into the nature and properties of suffering and what is at stake. Lowe demonstrates through analysis of major healthcare workforce issues and incidence of burnout how key policies and practices influence healthcare education and experiences of both patients and health professionals. By including first person narratives from health professionals as a tool and resource, she illustrates how dominant ideas about the self enter practice as a refusal of suffering. Demonstrating the relationship between personal experience, theory and research, Lowe argues for a pedagogy of suffering that shows how the moral anguish implicit in suffering is an ethical response of the emergent self. This is an important read for all those interested in medical humanities, health professional education, person-centred care and the sociology of health and illness.