Meat Animals: Growth and Productivity

کمبودهای چشمگیر در تولید محصولات زراعی در مناطق مختلف جهان باعث شده است که برخی افراد استفاده نسبتاً ناکارآمد غلات برای تغذیه حیوانات گوشتی به جای استفاده مستقیم از آنها برای غذای انسان را مورد تردید قرار دهند. با این حال، شکی نیست که گوشت یک غذای ارزشمند، جذاب و پذیرفته شده از نظر تغذیه ای ارائه می دهد که تقاضای جهانی برای آن روزانه افزایش می یابد. بنابراین صرف محکوم کردن مصرف گوشت به عنوان یک اسراف غیرمسئولانه کافی نیست. بهتر است بررسی شود که چگونه تقاضا برای گوشت می‌تواند به بهترین نحو و مؤثر برآورده شود، که این امر مستلزم تحقیقی اساسی در مورد چگونگی رشد گوشت است. به عنوان مثال، اهمیت چربی، هم برای حیوان در حال رشد و هم برای مصرف‌کننده، باید با توجه به «هزینه‌ای» مربوط به رسوب آن توسط حیوان و میزان دور ریختن آن در بسیاری از نقاط زنجیره مشخص شود. از کشتارگاه تا مصرف کننده. ما می دانستیم که اطلاعات زیادی در مورد فیزیولوژی رشد وجود دارد که به دلیل جمع آوری آن به عنوان بخشی از تحقیقات در بسیاری از رشته های دیگر و شکاف ارتباطی اجتناب ناپذیر، در علم تولید حیوانات گنجانده نشده بود. به طور مشابه، اصول و فنون دامپروری وجود داشت که اگر در سایر رشته ها شناخته شوند، ممکن است سؤالات مرتبط تری مطرح شود. مسیرهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی که حیوانات از طریق آنها از غذا برای تولید پروتئین، چربی و سایر اجزای بدن استفاده می کنند، مشکلات جالبی هستند که توجه قابل توجهی را به خود جلب می کنند.

Dramatic shortfalls in crop production in various regions of the world have led some people to question the relatively inefficient use of cereal grains for feeding meat animals instead of their direct use for human food. There is no doubt, however, that meat offers a nutritionally valuable, attractive and widely accepted food, the world demand for which increases daily. Thus it is not enough simply to condemn the consumption of meat as an irresponsible extravagance; rather it is preferable to examine how the demand for meat can be met most efficiently and effectively, which requires a fundamental enquiry into how meat is 'grown'. The importance of fat, for instance, both to the growing animal and to the consumer, needs to be established in view of the 'expense' involved in its deposition by the animal and the extent to which it is discarded at many points in the chain from the slaughterhouse to the consumer. We were aware that there existed a wealth of information on the physiology of growth which, because of its having been collected as part of investigations in many other disciplines and the inevitable communication gap, had not been incorporated into the science of animal production. Similarly there were principles and teChniques of animal husbandry which, if known in other disciplines, might enable more pertinent questions to be asked. The biochemical and physiological pathways by which animals utilise feed to produce body protein, fat and other components are intriguing problems which are receiving considerable attention.