دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Hans-Jürgen Seifert (auth.)
سری: Uni-Taschenbücher 845
ISBN (شابک) : 9783798505179, 9783642484377
ناشر: Steinkopff-Verlag Heidelberg
سال نشر: 1979
تعداد صفحات: 251
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
کلمات کلیدی مربوط به کتاب روش های ریاضی در فیزیک: قسمت 2: حساب دیفرانسیل · انتگرال ها · معادلات دیفرانسیل معمولی · فضاهای تابع خطی · معادلات دیفرانسیل جزئی: روش های ریاضی در فیزیک، فیزیک عددی و محاسباتی
در صورت تبدیل فایل کتاب Mathematische Methoden in der Physik: Teil 2: Differentialrechnung II · Integrale · Gewöhnliche Differentialgleichungen · Lineare Funktionenräume · Partielle Differentialgleichungen به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روش های ریاضی در فیزیک: قسمت 2: حساب دیفرانسیل · انتگرال ها · معادلات دیفرانسیل معمولی · فضاهای تابع خطی · معادلات دیفرانسیل جزئی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تقریباً تمام محاسبات عددی و اندازهگیریهای فیزیکی انتگرالها بر اساس اصل ریمان است (تجزیه مجموعه تعریف B به مجموعههای «ساده» B؛). اصل Lebesgue (تجزیه مجموعه هدف IR) منجر به موفقیت در تمام مواردی می شود که انتگرال مطابق 5.1.2.1 وجود دارد. برخلاف تصوری که می توان از برخی بازنمودهای نظریه یکپارچگی دریافت کرد، اهمیت مفهوم کلی انتگرال (که بسیار فراتر از مفهوم ریمان است) در امکان ادغام توابع شدیداً ناپیوسته مانند 5 نیست. ii) (که به هر حال چنین توابعی برای فیزیکدان جالب است). بسیار مهم است که مجموعه توابع ادغام پذیر Lebesgue ویژگی های بسیار بهتری نسبت به زیرمجموعه توابع قابل ادغام Riemartn داشته باشد. مشابه انتقال از (Q به IR)، ویژگی کامل بودن را به دست می آوریم (به قضیه 5.1 J. 7 و 7.1.3.4، از سوی دیگر به مثال 5 (iii) مراجعه کنید.) زیرا در مفهوم ریمان در 5.1.1.3 و 5.1. 0.3 فقط مجموع محدود مجاز است، اول از همه امکان اجازه دادن به توابع یا دامنه های نامحدود از بین می رود. همانطور که S e-dx و S , ;; توضیح داده می شود، اگرچه X -x 0 V طبق مفهوم 5.1.0.3 این انتگرال ها به همان اندازه انتگرال های "خوب" هستند که 1 2 می گویند S x dx. o خوب است که روش ریمان برای تعریف انتگرال هنوز در دروس ابتدایی فقط به دلایل تاریخی قابل توضیح است.
Das Riemannsche Prinzip (Zerlegung der Definitionsmenge B in »einfache« Mengen B;)liegt fast allen numerischen Berechnungen und physikalischen Messungen von Integralen zugrunde. Das Lebesguesche Prinzip (Zerlegung der Zielmenge IR) fiihrt in allen Fiillen zum Erfolg, in denen das Integral nach 5.1.2.1 existiert. Entgegen dem Eindruck, den man aus einigen Darstellungen der Integrationstheorie gewinnen kann, liegt die Bedeutung des allgemeinen (Uber den Riemannschen weit hinausgehenden) Integralbegriffes nicht in der Moglichkeit, solche stark unstetigen Funktionen wie in 5 (ii) inte grieren zu konnen (den Physiker interessieren solche Funktionen ohne hin nicht). Entscheidend ist, daB die Menge der nach Lebesgue integrier baren Funktionen viel schonere Eigenschaften hat als ihre Teilmenge der Riemartn-integrierbaren Funktionen; iihnlich wie bei dem Obergang von (Q auf IR erhalten wir Vollstiilldigkeitseigenschaftell (siehe Satz 5.1 J. 7 und 7.1.3.4, andererseits Beispiel 5 (iii)). Dadurch, daB im Riemannschen Konzept in 5.1.1.3 und 5.1.0.3 nur endliche Summen zugelassen sind, entrallt zunachst die Moglichkeit, unbeschriinkte Funktionen oder Bereiche zuzulassen. Erst Uber den »Umweg« der "uneigentlichen Integrale" (5.2.3) sind viele in der Praxis + 00 1 d x2 bedeutsame Integrale wie S e- dx und S ,;; zu erklaren, obwohl X -x 0 V diese gemaB dem Konzept 5.1.0.3 genauso »gute« Integrale sind wie 1 2 etwa S x dx. o DaB immer noch in Grundkursen die Riemannsche Methode zur Definitioll des Integrals benutzt wird, ist wohl nur aus historischen GrUnden zu erkliiren.
Front Matter....Pages I-VII
Differentialrechnung....Pages 1-60
Integrale....Pages 61-111
Gewöhnliche Differentialgleichungen....Pages 112-174
Lineare Funktionenräume (ein Ausblick) ....Pages 175-196
Partielle Differentialgleichungen (ein Ausblick) ....Pages 197-212
Register....Pages 213-241
Back Matter....Pages 242-244