Mathematical Models of the Dynamics of the Human Eye

ادبیات غنی و فراوانی در طول نیم قرن گذشته توسعه یافته است که با جنبه های مکانیکی چشم، عمدتاً از دیدگاه بالینی و تجربی، سروکار دارد. در بیشتر موارد، کارگران تلاش کرده اند مجموعه پیچیده ای از شرایط را که با اصطلاح عمومی گلوکوم شناخته می شود، روشن کنند. این شرایط با افزایش فشار داخل چشم به اندازه کافی برای ایجاد تولید دیسک بینایی و نقص های همزمان در میدان بینایی مشخص می شود که اگر کنترل نشود، منجر به نابینایی دائمی اجتناب ناپذیر می شود. تنها در ایالات متحده، تخمین زده می شود که 50000 نفر در نتیجه گلوکوم نابینا هستند، که حدود 2٪ از جمعیت بالای 40 سال را مبتلا می کند (Vaughan and Asbury, 1974). درک مکانیسم های زیربنایی گلوکوم با این واقعیت که افزایش فشار داخل چشم، مانند آبریزش بینی، فقط یک علامت است که ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، مانع می شود. تنها با روی آوردن به آسیب شناسی اولیه می توان امیدوار بود که این دسته مهم از مشکلات پزشکی را درک کند.

A rich and abundant literature has developed during the last half century dealing with mechanical aspects of the eye, mainly from clinical and, experimental points of view. For the most part, workers have attempted to shed light on the complex set of conditions known by the general term glaucoma. These conditions are characterised by an increase in intraocular pressure sufficient to cause de­ generation of the optic disc and concomitant defects in the visual field, which, if not controlled, lead to inevitable permanent blindness. In the United States alone, an estimated 50,000 persons are blind as a result of glaucoma, which strikes about 2% of the population over 40 years of age (Vaughan and Asbury, 1974). An understanding of the underlying mechanisms of glaucoma is hindered by the fact that elevated intraocular pressure, like a runny nose, is but a symptom which may have a variety of causes. Only by turning to the initial pathology can one hope to understand this important class of medical problems.