Materials Sciences and Implant Orthopedic Surgery

این موسسه با ترکیب کارشناسان علوم پزشکی و مواد، مفاهیم رایج در علوم پزشکی و مواد را در ارتباط با پروتزهای قابل کاشت در عمل جراحی ارتوپدی در نظر گرفت. برنامه درسی شامل تئوری و کاربردهای خواص مواد، عملکرد فیزیولوژیکی و پاسخ میزبان به مواد فلزی و غیرفلزی بود. پروتزهای کامل هیپ رایج ترین وسیله ارتوپدی هستند که امروزه در بیش از 200000 عمل کاشته می شوند. شکست ها به میزان 10-40~ در ~ تا 10 سال رخ می دهد. خرابی ها به دلیل شل شدن، عفونت، شکستگی اجزای استخوان ران، یا تخریب اجزای pe 1 vic است. همه اینها و سایر مشکلات مربوط به کاشت دستگاه ها، روش های جراحی و آسیب شناسی دستگاه بود. در پرتو فن آوری های فعلی و همچنین در حال ظهور و دانش علمی مورد بحث قرار می گیرد. مکرراً، دانشمندانی که پروتزها را طراحی می‌کردند از عدم درک پدیده‌های فیزیولوژیکی مرتبط با زیست سازگاری آگاه شدند. از تبادل نظر پزشکان شاغل، دانشمندان پایه و پاتولوژیست ها در این موسسه قدردانی شد. ما از همه مشارکت کنندگان و شرکت کنندگان برای تلاش آنها تشکر می کنیم. همچنین از پرسنل بخش امور علمی ناتو تشکر می شود. کارهای روزمره اداره مؤسسه با تلاش پدرو کوواس، M.D، خوزه گوتیرز دیاز، M.D، و دکتر Hanita Kossowsky بسیار تسهیل شد. از کمک اختصاصی Nir Kossovsky، M.D، در تنظیم کنفرانس و در ویرایش این کتاب، صمیمانه قدردانی می شود.

Combining experts from the medical and materials sciences, the Institute considered current concepts in medical and materials sciences as they relate to implantable prostheses in orthopedic surgical practice. The syllabus included theory and applications of materials properties, physiological function, and host response to metal and non-metal materials. Total hip prostheses are the most common orthopedic device implanted today involved in over 200,000 operations. Failures occur at the rate of 10~-40~ at ~ to 10 years. Failures are due to loosening, infection, fracture of femoral components, or destruction of the pe 1 vi c components .' All these, and other problems related to the implantation of the devices, the surgical procedures, and device pathology, were. discussed in light of current, as well as, emerging technologies and scientific knowledge. Repeatedly, scientists designing prostheses became aware of a lack of understanding of physiological phenomena associated with biocompatibility; the interchange among practising physicians, basic scientists, and pathologists at this Institute was appreciated. We thank all the contributors and participants for their effort. Thanks are also due to the personnel of the Scientific Affairs Division of NATO. The daily routines of running the Institute were greatly facilitated by the efforts of Pedro Cuevas, M.D, Jose Gutierrez Diaz, M.D, and Dr. Hanita Kossowsky. The devoted help of Nir Kossovsky, M.D, in setting the conference and in editing this book, is sincerely appreci ated.