Materia Medica of New and Old Homeopathic Medicines

علاقه دیوید اس. رایلی به تحقیق و متعاقباً تاریخچه و روش شناسی اثبات داروهای هومیوپاتی با آموزش دانشکده پزشکی وی در سال 1979 و اخذ رزیدنتی در پزشکی داخلی آغاز شد. او در سال 1988 در معرض هومیوپاتی قرار گرفت و سپس در کالج هومیوپاتی هانمن در آلبانی، کالیفرنیا تحصیل کرد. او تأثیر متقابل بین روش‌های تحقیقاتی معاصر و روش‌های تحقیقاتی مرتبط با اثبات داروهای هومیوپاتی را بررسی کرده است. دکتر رایلی ابزارهای تحقیقاتی را برای جمع آوری داده ها، معیارهای انتخاب علائم و کورسازی ایجاد کرده است. در درجه اول برای پرداختن به خطر سوگیری. برای نسخه 3^rd دوازده آزمایش داروهای هومیوپاتی، که توسط تعدادی از کارگردانان معتبر بین المللی انجام شده است، اضافه شده است. این شواهد داروهای هومیوپاتی همگی از دستورالعمل‌های تحقیقاتی بالینی خوب (GCP) پیروی می‌کنند و دستورالعمل‌هایی را که دکتر ساموئل هانمن بیش از 200 سال پیش پیشنهاد کرده بود، در خود جای داده است.

David S. Riley’s interest in the research and subsequently the history and methodology of homeopathic drug provings began with his medical school training in 1979 and a residency in Internal Medicine. He was exposed to homeopathy in 1988 followed by study at the Hahnemann College of Homeopathy in Albany, California. He has investigated the interplay between contemporary research methods and the research methods associated with homeopathic drug provings. Dr Riley has developed research tools for data collection, symptom selection criteria and blinding; primarily to address the risk of bias.The homeopathic drug provings published here are the result of this work. For the 3^rd edition twelve homeopathic drug provings, conducted by a number of internationally renowned proving directors, have been added. These homeopathic drug provings all follow good clinical practice (GCP) research guidelines and incorporate the guidelines suggested by Dr Samuel Hahnemann more than 200 years ago.