Materia Magica: The Archaeology of Magic in Roman Egypt, Cyprus, and Spain

این مطالعه جدید هیجان انگیز بر روی اشیایی است که در اواخر قرن نوزدهم یا اوایل قرن بیستم در سه مکان مدیترانه ای کاوش یا کشف شده اند. از طریق سه مطالعه موردی، Materia Magica اشکال خاصی از جادو را شناسایی می کند که ممکن است در غیر این صورت ناشناخته باشند. این تمرین کنندگان جادو را منزوی می کند و بررسی می کند که آیا جادو می تواند به عنوان نوعی مقاومت ضد فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد یا خیر. اندرو تی ویلبرن جادو را در اشیاء زندگی روزمره باستان کشف می کند، که نشان می دهد افراد اغلب به جادو روی می آورند، به ویژه در بحران ها. اشکال محلی جادو ممکن است متفاوت باشد، و ویلبرن پیشنهاد می‌کند که تنها راهی که می‌توانیم جادوگران شهرهای کوچک را پیدا کنیم، بررسی دقیق شواهد باستان‌شناسی است.

مطالعه بقایای طلسم‌هایی که توسط تمرین‌کنندگان انجام می‌شود، کار ویلبرن را متحد می‌کند. تجزیه و تحلیل کلمات نوشته شده بر روی مصنوعات و شکل فیزیکی این اشیاء. او این اقلام را در چارچوب آنها قرار می دهد تا چگونگی و چرایی استفاده از آنها را مطالعه کند. Materia Magica به سحر و جادو به عنوان یک تلاش مادی می پردازد، که در آن طلسم های گفتاری، اعمال آیینی، و اشیاء فیزیکی همگی نقش های حیاتی در اجرای یک مراسم داشتند.

Materia Magica. روش جدیدی را برای شناسایی و تفسیر بقایای مادی عمل جادویی با ارزیابی مصنوعات در زمینه‌های باستان‌شناسی آنها ایجاد می‌کند. ویلبرن پیشنهاد می‌کند که حفاری‌های انجام شده در قرن‌های اخیر می‌تواند درس‌های مهمی در مورد گذشته به همراه داشته باشد، و او راه‌هایی را بیان می‌کند که از طریق آنها می‌توانیم به داده‌های مشکل‌ساز نزدیک شویم.