Massacre: The Life and Death of the Paris Commune

کمون پاریس در سال 1871 تنها 64 روز دوام آورد، اما در این مدت کوتاه، برخی از بزرگ ترین رویاهای سیاسی قرن نوزدهم را به وجود آورد - قبل از اینکه به خشونت وحشتناکی ختم شود.

پس از فاجعه بار فرانسه. شکست در جنگ فرانسه و پروس، پاریسی‌های گرسنه و ناامید سیاسی به نام جامعه‌ای عادلانه‌تر، علیه دولت خود اسلحه به دست گرفتند. آنها وفاداران و سربازان را بیرون کردند و سنگرهایی در خیابان ها برپا کردند. در قتل عام، جان مریمن گروهی از کموناردهای تکرار نشدنی را معرفی می کند - از les pétroleuses (آتش افروزان زن) تا نقاش گوستاو کوربه - که ایده آلیسم آنها به انقلاب دامن زد. و او به وضوح پایان آشفته و خونین کمون را هنگامی که 30000 سرباز به شهر یورش بردند، نیمی از پاریس را سوزاندند و کموناردهای اسیر شده را به طور دسته جمعی اعدام کردند، بازسازی می کند. قتل عام نشان می دهد که چگونه روح تسلیم ناپذیر کمون پایه های اروپا را به لرزه درآورد.

The Paris Commune lasted for only 64 days in 1871, but during that short time it gave rise to some of the grandest political dreams of the nineteenth century—before culminating in horrific violence.

Following the disastrous French defeat in the Franco-Prussian War, hungry and politically disenchanted Parisians took up arms against their government in the name of a more just society. They expelled loyalists and soldiers and erected barricades in the streets. In Massacre, John Merriman introduces a cast of inimitable Communards—from les pétroleuses (female incendiaries) to the painter Gustave Courbet—whose idealism fueled a revolution. And he vividly recreates the Commune’s chaotic and bloody end when 30,000 troops stormed the city, burning half of Paris and executing captured Communards en masse.

A stirring evocation of the spring when Paris was ablaze with cannon fire and its citizens were their own masters, Massacre reveals how the indomitable spirit of the Commune shook the very foundations of Europe.