Mashups: Neue Praktiken und Ästhetiken in populären Medienkulturen

Mashup اصطلاحی رایج برای چیدمان‌های جدید شنیداری، بصری، سمعی و بصری «ترکیب»، کلاژ، بریکولاژ در موسیقی، در ویدیو، در بازی‌های رایانه‌ای، در هنر (رسانه‌های فعلی)، در معماری شده است. این ترکیبی از عناصر ناهمگن است که چیزی (به ظاهر) جدید تولید می کند. در اینترنت، وب سایت ها عناصر مختلف (مانند موسیقی، ویدئو، لینک ها) را با عملکردهای مختلف ترکیب می کنند. نقطه شروع این جلد این تز است که از یک سو تکنیک های رسانه ای و فرهنگی وجود دارد که این شکل از ژانر ترکیبی را در وهله اول امکان پذیر می کند. از سوی دیگر باید در نظر داشت که مهارت رسانه ای کاربران به صورت تصاعدی افزایش یافته و همچنان ادامه دارد. در میان چیزهای دیگر، این جلد به بررسی میزانی می‌پردازد که mashupها شکل کیفی جدیدی از تخصیص و/یا صرفاً یک بررسی سازنده از پیشنهادات رسانه‌ای را نشان می‌دهند.

Mashup hat sich als Begriff eingebürgert für auditiv, visuell, audiovisuell „vermischte“ Neuarrangements, Collagen, Bricolagen in der Musik, in Videos, in Computerspielen, in der (aktuellen Medien-)Kunst, in der Architektur. Es handelt sich um eine Verbindung heterogener Elemente, die etwas (scheinbar) Neues hervorbringen. Im Internet verbinden Websites unterschiedliche Elemente (beispielsweise Musik, Video, Hyperlinks) mit unterschiedlichen Funktionen. Ausgangspunkt für diesen Band ist die These, dass es einerseits mediale und kulturelle Techniken gibt, die diese Form des Mischgenres erst ermöglichen. Andererseits muss berücksichtigt werden, dass die mediale Kompetenz der User exponentiell angestiegen ist und weiter ansteigt. Der Band geht unter anderem der Frage nach, inwieweit es sich bei Mashups um eine qualitativ neue Form der Aneignung und/oder nur eine produktive Auseinandersetzung mit medialen Angeboten handelt.