Marxism and Alternatives: Towards the Conceptual Interaction Among Soviet Philosophy, Neo-Thomism, Pragmatism, and Phenomenology

فلسفه معاصر طبیعتاً کثرت‌گرایانه است، شاید تا حدی بیشتر از هر لحظه از سنت پیشین، زیرا اشکال متعددی از اندیشه وجود دارد که برای جایگاهی در مرکز صحنه فلسفی رقابت می‌کنند. دلایل این تکثیر مفهومی متعدد است. اما مطمئناً یکی از عوامل توسعه روزافزون ابزارهای انتشار و ارتباطات معاصر است که به نوبه خود انتشار سریع ایده ها و همچنین واکنش آگاهانه به آنها را ممکن می سازد. و این به نوبه خود امکان تبادل جدی فلسفی را با افزایش فرصت های موجود برای تعامل اشکال رقیب اندیشه افزایش داده است. اما، اگرچه تعامل فلسفی آگاهانه اصولاً در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای امکان‌پذیر شده است، فراوانی، دامنه و کیفیت چنین بحثی اغلب کمتر از رضایت‌بخش بوده است. دیدگاه‌های فلسفی معاصر، به‌عنوان جنبه‌های مکمل یک دیدگاه کاملاً رضایت‌بخش و بدون دیدگاه، وجوهی از یک موقعیت حقیقی منفرد و فراگیر، تمایلی به تعامل به شیوه هگلی ندارند. در عوض، دیدگاه‌های فلسفی معاصر تمایل دارند خود را به‌عنوان جایگزین‌های انحصاری متقابل به تصویر بکشند که تنها گهگاهی مایل به تصدیق اعتبار احتمالی یا حتی منافع ذاتی دیدگاه‌های دیگر هستند. بنابراین، اگرچه تکثیر اشکال مختلف فلسفه اصولاً به این معناست که امکان بیشتری برای تبادل معنایی کامل بین آنها وجود دارد، اما در عمل گرایش هر یک از مواضع مختلف فلسفی به طرح ادعاهایی در مورد حقیقت فلسفی از دیدگاه خود تنها بوده است. اثر ممانعت از چنین تعاملی.

Contemporary philosophy is by its nature pluralistic, to a perhaps greater extent than at any moment of the preceding tradition, in that there are multiple forms of thought competing for a position on the center of the philosophic stage. The reasons for this conceptual proliferation are numerous. But certainly one factor is the increasing development of contemporary means of publication and communication, which in turn make possible the rapid dissemination of ideas as well as an informed reaction to them. And this in turn has increased the possibility for serious philosophic exchange by enhancing the available opportunities for the interaction of competing forms of thought. But, although informed philosophic interaction has in principle become increasingly possible in recent years, the frequency, scope and quality of such discussion has often been less than satisfactory. Contemporary philosophic viewpoints tend not to interact in a Hegelian manner, as complementary aspects of a totally satisfactory and a-perspectival view, facets of a singly and all-embracing true position. Rather, contemporary philosophic viewpoints tend to portray themselves as mutually exclusive alternatives only occasionally willing to acknowledge the possible validity or even the intrinsic interest of other perspectives. Thus, although the multiplication of different forms of philosophy in principle means that there are greater possibilities for meaning­ ful exchange between them, in practice the tendency of each of the various philosophic positions to raise claims to philosophic truth from its point of view alone has had the effect of impeding such interaction.