Marx’ Critique of Science and Positivism: The Methodological Foundations of Political Economy

اقتصاد سیاسی. با در نظر گرفتن این موضوع، خواننده از طریق سه سطح فراتئوریک روش مارکس در تحلیل ساختارهای سرمایه داری گذر می کند: (1) تبیین «نقد» و روش از معرفت شناسی کانت، پدیدارشناسی هگل، تا سیاسی مارکس. اقتصاد (فصل اول)؛ (2) تحلیل «نقد» و زمان، یعنی ابعاد زمانی روش انتقادی از منطق هگل تا سرمایه مارکس و تفاوت بین استفاده از آینده در علم تبیینی و پوزیتیویستی و «نقد». (فصل دوم)؛ (3) و در نهایت، «نقد» و ماتریالیسم، بررسی پیچیدگی مقوله ماتریالیسم، ابهام و ابهام استفاده از آن در روش انتقادی مارکس، و معضلات هستی شناختی و منطقی ایجاد شده توسط شلینگ-فوئرباخ به سمت. ماتریالیسم در نقد هگل (فصل سوم). بنابراین نقد اقتصاد سیاسی در سطوح روش شناسی، زمانمندی و هستی شناسی بررسی می شود. وقتی تفاسیر پوزیتیویستی مارکس در هم شکسته شده و «نقد» روش انتخابی است، مقوله‌های اقتصاد سیاسی واقعاً به چه اشاره دارند؟ اگر دیگر به معنای سنتی معرفت شناسی و روش شناسی «علمی» نباشد، چه نوع دانشی داریم؟ و زمانی که قالب آن به گونه‌ای باشد که نه دانش فنی و پیش‌بینی‌کننده، بلکه دانش عملی به معنای یونانی کلمه (پراکسیس) تولید کند، چه کاربردی خواهد داشت؟ وقتی خود معرفت شناسی، مانند علم، از معیار صدق می آید

political economy. With this in mind the reader will be taken through three meta-theoretical levels of Marx' method of analysis of the struc­ tures of capitalism: (1) the clarification of 'critique' and method from Kant's epistemology, Hegel's phenomenology, to Marx' political economy (Chapter One); (2) the analysis of 'critique' and time, that is, the temporal dimensions of the critical method as they evolve from Hegel's Logic to Marx' Capital and the difference between the use of the future in explanatory, positivist science and 'critique' (Chapter Two); (3) and finally, 'critique' and materialism, a study of the complexity of the category of materialism, the ambivalence and ambiguity of its use in Marx' critical method, and the ontological and logical dilemmas created by the Schelling-Feuerbach turn toward materialism in their critique of Hegel (Chapter Three). The critique of political economy is, therefore, examined at the levels of methodology, temporality, and ontology. To what do the categories of political economy really refer when the positivist interpretations of Marx have been shattered and 'critique' be­ comes the method of choice? What kind of knowledge do we have if it is no longer "scientific" in the traditional sense of both epistemology and methodology? And what kind of applicability will it have when its format is such as not to produce predictive, technical knowledge, but practical knowledge in the Greek sense of the word (Praxis)? What be­ comes of the criterion of truth when epistemology itself, like science, is