دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David R. Higgins
سری: Duel
ISBN (شابک) : 1780960050, 9781780960050
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 82
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Mark IV vs A7V: Villers-Bretonneux 1918 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Mark IV vs A7V: Villers-Bretonneux 1918 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در مارس 1918، آلمانی ها به منظور شکستن بن بست در جبهه غربی و
پیروزی در جنگ، مجموعه ای از حملات گسترده را آغاز کردند. در این
زمان نیروهای زرهی بریتانیا شاهد نبردهای گسترده ای بودند. با این
حال، آلمانی ها در توسعه خودروهای زرهی جنگی عقب ماندند. در حمله
مارس اولین طراحی خود آلمانی ها، A7V به کار گرفته شد. در 24
آوریل، آلمانیها به دنبال تصرف مرکز جادهای مهم آمیان،
Villers-Bretonneux را تصرف کردند، اما به زودی توسط نیروهای
زمینی متفقین متوقف شدند. در حالی که سه تانک بریتانیایی Mark IV
برای حمایت از ضدحمله برای بازپس گیری شهر به سمت بالا حرکت
کردند، سه A7V آلمانی به صحنه رسیدند و اولین نبرد تاریخ تانک در
مقابل تانک را آغاز کردند.
با دو تانک انگلیسی Mark IV که ماشینی بودند. -زنان مسلح به
اسلحه، هر دو از آنها خارج شدند، و پس از آسیب رساندن به A7V،
شماره 561 Nixe، عقب نشینی کردند. باقی مانده "نر" مارک IV، "A1"،
مجهز به دو توپ 6pdr، موفق شد "Nixe" را از کار بیاندازد، و جفت
تانک باقی مانده آلمانی عقب نشینی کردند. به عنوان تنها تانک
عملیاتی در حال حاضر در میدان نبرد، مارک IV "نر" آتش توپخانه
آلمانی را جذب کرد. با عقب نشینی، هفت تانک سبک ویپت بریتانیا با
پیاده نظام آلمان درگیر شدند، اما خود توسط A7V شماره 525
"زیگفرید" و توپخانه آلمانی مورد حمله قرار گرفتند.
A7V آلمانی و انگلیسی Mark IV از نظر وزن مشابه بودند. اندازه و
سرعت، اما از نظر زره، تسلیحات و قدرت مانور تفاوت چشمگیری
داشتند. A7V زره ضخیم تری داشت و تقریباً دو برابر اسب بخار در هر
تن قدرت داشت، اما موتورهای آن مستعد گرم شدن بیش از حد بودند.
جفت توپ 6pdr مارک IV که در کنار نصب شده بود، وسیله نقلیه را
مجبور کرد تا قوس جانبی خود را به دشمن نشان دهد تا یکی از تفنگ
های اصلی خود را شلیک کند. با این حال، در نفوذ به زره A7V مشکل
داشت. با داشتن دو برابر مسلسل نسبت به Mark IV، A7V دارای یک
تفنگ 57 میلی متری جلو بود که نشان داد می تواند زره مارک IV را
شکست دهد، اما شکل تانک آلمانی تعدادی نقاط کور را ایجاد می کرد،
در حالی که عبور محدود سلاح های آن باعث شد. خدمه A7V برای مانور
در یک حرکت زیگزاگ. طراحی لوزی شکل مارک IV در عبور از سنگرها،
بالا رفتن از موانع و حرکت در زمین های ناهموار برتری داشت.
به عنوان اولین درگیری تانک در مقابل تانک در تاریخ، نبرد در
اطراف Villers-Bretonneux نه تنها مارک 4 بریتانیایی را به نمایش
گذاشت. و طراحی های آلمانی A7V، اما همچنین محیط تمام سلاح های
اواخر جنگ که هر کدام در آن عمل می کردند. اگرچه هر دو وسیله
نقلیه برای مبارزه با زرههای دشمن ساخته نشده بودند، اما هر دو
خودرو قابلیت این عملیات را ثابت کردند، که در طول دوره پس از جنگ
منجر به پیشرفتهای کلیدی در تعلیق، زره، تیرانداز، مهمات، و
فرماندهی و کنترل شد. در حالی که انگلیسی ها به توسعه نیروهای
زرهی خود ادامه دادند، توسعه زرهی آلمان هرگز محقق نشد و تنها در
دوره پس از جنگ به این موضوع پرداختند.
In March 1918 the Germans launched a series of massive assaults
in a bid to break the deadlock on the Western Front and win the
war. By this time the British armoured forces had seen
extensive combat. The Germans, though, lagged behind in
developing armoured fighting vehicles; the March offensive saw
the first deployment of the Germans' own design, the A7V.
Seeking to capture the important road hub of Amiens, on 24
April the Germans overran Villers-Bretonneux, but were soon
halted by Allied ground forces. As three British Mark IV tanks
moved up to support a counterattack to regain the town, three
German A7Vs arrived on the scene, triggering history's first
tank-versus-tank battle.
With two of the British Mark IVs being machine-gun-armed
'females', both were outgunned, and withdrew after the lead
A7V, No. 561 'Nixe', damaged them. The remaining 'male' Mark
IV, 'A1', equipped with two 6pdr cannons, succeeded in
disabling 'Nixe', and the remaining pair of German tanks
withdrew. As the only operational tank now on the battlefield,
the Mark IV 'male' attracted German artillery fire; as it
withdrew, seven British Whippet light tanks engaged the German
infantry, only to be attacked themselves by A7V No. 525
'Siegfried' and German artillery.
The German A7V and the British Mark IV were similar in weight,
size, and speed, but differed significantly in armour, armament
and manoeuvrability. The A7V had thicker armour, and had nearly
double the horsepower per ton, but its engines were prone to
overheating. The Mark IV's pair of side-mounted 6pdr cannons
forced the vehicle to present its side arc to an enemy in order
to fire one of its main guns; even so, it had difficulty
penetrating the A7V's armour. Possessing twice as many machine
guns as the Mark IV, the A7V had a frontally mounted 57mm gun
that proved capable of defeating the Mark IV's armour, but the
German tank's shape made for a number of blind spots, while the
limited traverse of its weapons prompted A7V crews to manoeuvre
in a zigzag motion. The Mark IV's rhomboid design proved
superior in crossing trenches, climbing obstacles and moving
over rough terrain.
As the first tank-versus-tank engagement in history, the
fighting around Villers-Bretonneux showcased not only the
British Mark IV and German A7V designs, but also the late-war,
all-arms environment in which each operated. Although not
purpose-built to combat enemy armour, both vehicles proved the
viability of such operations, which during the postwar period
led to key advances in suspension, armour, gunsights,
ammunition, and command and control. While the British
continued to develop their armoured forces, German armour
development never materialized, and only in the postwar period
did they address the issue.