Marine Geology and Oceanography of the Pacific Manganese Nodule Province

گره‌های منگنز در اعماق دریا، که زمانی یک کنجکاوی علمی مبهم بودند، در مدت کوتاهی از دو دهه به یک منبع معدنی بالقوه با اهمیت تبدیل شده‌اند. گره هایی که کف دریای اقیانوس آرام شمالی استوایی را می پوشانند ممکن است نمایانگر سنگ معدن وسیعی از منگنز، نیکل، کبالت و مس باشند. فناوری مدرن ظاهراً بر مشکل باورنکردنی بازیابی گره ها در عمق آب 5000 متری غلبه کرده است و استخراج فلزات از ماتریس ندول شیمیایی پیچیده یک واقعیت است. به نظر می رسد که هم بازیافت و هم استخراج از نظر اقتصادی امکان پذیر باشد. با این حال، فقدان ساختار حقوقی بین‌المللی که اجازه به رسمیت شناختن سایت‌های معدن و حقوق بهره‌برداری را می‌دهد، بیش از هر عامل دیگری مانع بهره‌برداری از این منبع می‌شود. اغلب، زمانی که یک ذخایر معدنی به عنوان یک منبع قابل بهره برداری شناسایی می شود، مطالعات علمی رشد می کند. علاقه به ماهیت و پیدایش ذخایر افزایش می یابد و از اکتشافات در مقیاس بزرگ چیزهای زیادی آموخته می شود. این مورد در مورد ذخایر نفتی و سنگ معدنی نفت در خشکی بدیهی است. مطالعه گره های منگنز به تازگی وارد این مرحله شده است. آنچه حوزه باطنی چند دانشمند بود، موضوع کاوش و تحقیق فعال اکثر کشورهای صنعتی شده است. متاسفانه برای درک کلی ما از گره های منگنز، نتایج اکتشاف تا حد زیادی اختصاصی باقی می ماند. با این حال، مطالعات علمی بسیار افزایش یافته است و نتایج به طور گسترده در دسترس هستند.