Marching into Darkness: The Wehrmacht and the Holocaust in Belarus

در 10 اکتبر 1941، کل جمعیت یهودی روستای کروچا در بلاروس جمع آوری و تیرباران شدند. در حالی که جوخه های مرگ نازی ها به طور معمول اعدام های دسته جمعی را در جبهه شرقی انجام می دادند، این جنایت خاص کار اس اس نبود، بلکه توسط یک واحد ارتش آلمان معمولی که به ابتکار عمل خود عمل می کرد، انجام شد. مارش به تاریکینمایش وحشتناکی از سربازان معمولی است که روزانه در راه حل نهایی شرکت می کردند.

اگرچه محققان این افسانه را منفجر کرده اند که ورماخت نقش مهمی نداشته است. بخشی از هولوکاست، تصویر مشخصی از دخالت آن در سطح محلی وجود ندارد. از جمله جنایاتی که ویتمن وید بیورن از زیر خاک بیرون می‌کشد، کار اجباری، خشونت جنسی، و دزدی قبر است، هرچند تعدادی از سربازان حاضر به شرکت در آن نشدند و حتی به یهودیان کمک کردند. با بازسازی دقیق فعالیت‌های ارتش آلمان در بلاروس در سال 1941، پیش به سوی تاریکی با جزئیات کامل نشان می‌دهد که چگونه ارتش با میل خود نقش خود را به عنوان یک عامل قتل در مقیاس گسترده ایفا کرده است. تلاش های اولیه برای نابودی بداهه به تدریج بسیار روشمندتر شد و برخی از واحدهای ارتش تا آنجا پیش رفتند که «شکار یهودیان» را سازماندهی کردند. بیرن همچنین نشان می دهد که چگونه ورماخت از تظاهر جنگ ضد حزبی به عنوان یک مزاحمت با گزارش دادن یهودیان کشته شده استفاده می کند. پارتیزان ها.

از طریق تحقیقات آرشیوی در مورد سوابق نظامی و قانونی، شهادت بازماندگان، و مصاحبه شاهدان عینی، بیرن تصویری دلخراش از فرود ارتش حرفه ای به مشارکت صمیمی تر در نسل کشی را ترسیم می کند.

On October 10, 1941, the entire Jewish population of the Belarusian village of Krucha was rounded up and shot. While Nazi death squads routinely carried out mass executions on the Eastern Front, this particular atrocity was not the work of the SS but was committed by a regular German army unit acting on its own initiative. Marching into Darkness is a bone-chilling exposé of the ordinary footsoldiers who participated in the Final Solution on a daily basis.

Although scholars have exploded the myth that the Wehrmacht played no significant part in the Holocaust, a concrete picture of its involvement at the local level has been lacking. Among the crimes Waitman Wade Beorn unearths are forced labor, sexual violence, and graverobbing, though a few soldiers refused to participate and even helped Jews. By meticulously reconstructing the German army's activities in Belarus in 1941, Marching into Darkness reveals in stark detail how the army willingly fulfilled its role as an agent of murder on a massive scale. Early efforts at improvised extermination progressively became much more methodical, with some army units going so far as to organize "Jew hunts." Beorn also demonstrates how the Wehrmacht used the pretense of anti-partisan warfare as a subterfuge by reporting murdered Jews as partisans.

Through archival research into military and legal records, survivor testimonies, and eyewitness interviews, Beorn paints a searing portrait of a professional army's descent into ever more intimate participation in genocide.