Marcel Duchamp’s Fountain: One Hundred Years Later

این کتاب با بازنگری انتقادی تفسیر تثبیت شده اثر، صدمین سالگرد فواره مارسل دوشان را جشن می‌گیرد. این کتاب رویکرد روش‌شناختی جدیدی را به عملکرد هنری-تاریخی معرفی می‌کند که ریشه در درک تجدیدنظر شده لاکان، فروید و اسلاوی ژیژک دارد. در بافتن یک روایت جایگزین، کیلروی به ما نشان می‌دهد که نه تنها فواره اساساً اشتباه درک شده است، بلکه این سوء تفاهم در اهمیت اثر مرکزی است. نویسنده اظهارات خود دوشان را گرد هم می‌آورد تا استدلال کند حکم فواره به‌منظور افشای منطق زیربنایی دریافت آن، چیزی که او آن را «عمل خلاق» می‌نامد، به‌طور استراتژیک صحنه‌ای توسط هنرمند مدیریت شده است. برای طیف وسیعی از خوانندگان، از جمله مورخان هنر، روانکاوان، محققان و علاقه مندان به هنر علاقه مند به فرهنگ بصری و نقد ایدئولوژیک مورد توجه قرار خواهد گرفت.

This book marks the centenary of Marcel Duchamp’s Fountain by critically re-examining the established interpretation of the work. It introduces a new methodological approach to art-historical practice rooted in a revised understanding of Lacan, Freud and Slavoj Žižek. In weaving an alternative narrative, Kilroy shows us that not only has Fountain been fundamentally misunderstood but that this very misunderstanding is central to the work’s significance. The author brings together Duchamp’s own statements to argue Fountain’s verdict was strategically stage-managed by the artist in order to expose the underlying logic of its reception, what he terms ‘The Creative Act.’ This book will be of interest to a broad range of readers, including art historians, psychoanalysts, scholars and art enthusiasts interested in visual culture and ideological critique.