Mapping the History of Ayurveda: Culture, Hegemony and the Rhetoric of Diversity

این کتاب به نهادینه‌سازی و بازسازی آیورودا به‌عنوان یک سنت کلاسیک قوی و باسواد، جدا از انواع سنت‌های بومی شیوه‌های درمانی می‌پردازد. این کتاب بر دیدگاه‌ها و نظریه‌های غالب پزشکی بومی و اجبارهای مختلفی که منجر به تدوین و استانداردسازی آیورودا در هند مدرن شد، تمرکز دارد.

این کتاب که به‌طور انتقادی با پژوهش‌های معتبر درگیر است، برخی از این نظریه‌ها را برون‌یابی می‌کند و سؤالات مهمی را در مورد مطالعه شیوه‌های دانش جایگزین مطرح می‌کند. با استفاده از مطالعه موردی ایالت کرالا در جنوب هند - که در سطح جهانی به دلیل آیورودا شناخته شده است، تجزیه و تحلیل عمیقی از شیوه ها و تاریخچه های محلی ارائه می دهد. برگرفته از مصاحبه های پزشکان، اسناد آرشیوی، متون بومی و مجلات کمیاب در مورد آیورودا و طب بومی، درک دقیقی از روابط بین شیوه های مختلف ارائه می دهد. این بر تعاملات و همچنین تنش‌های درون آنها و روش‌های اتخاذ شده برای حفظ منحصربه‌فرد بودن شیوه‌ها حتی با به اشتراک گذاشتن عناصر شفا، گیاهان و دارو را برجسته می‌کند. همچنین بحث می‌کند که چگونه مقررات و استانداردهای تعیین‌شده توسط ایالت، شیوه‌های درمانی مختلف را از هم جدا کرده، عدم اطمینان ایجاد کرده و به شکل‌گیری دسته‌هایی مانند آیورودا و nattuvaidyam (پزشکی بومی/آیورودا) منجر شده است.

روشن و موضوعی، این کتاب برای محققان و افراد علاقه مند به پزشکی اجتماعی، تاریخ پزشکی، آیورودا، مطالعات فرهنگی، تاریخ، مطالعات بومی، انسان شناسی اجتماعی مفید خواهد بود.

This book looks at the institutionalisation and refashioning of Ayurveda as a robust, literate classical tradition, separate from the assorted, vernacular traditions of healing practices. It focuses on the dominant perspectives and theories of indigenous medicine and the various compulsions which led to the codification and standardisation of Ayurveda in modern India.

Critically engaging with authoritative scholarship, the book extrapolates from some of these theories, raising significant questions on the study of alternative knowledge practices. By using the case study of the southern Indian state of Kerala – which is known globally for its Ayurveda, it presents an in-depth analysis of local practices and histories. Drawing from interviews of practitioners, archival documents, vernacular texts and rare magazines on Ayurveda and indigenous medicine, it presents a nuanced understanding of the relationships between diverse practices. It highlights the interactions as well as the tensions within them, and the methods adopted to preserve the uniqueness of practices even while sharing elements of healing, herbs and medicine. It also discusses how regulations and standards set by the state have estranged assorted healing practices, created uncertainties and led to the formation of categories like Ayurveda and nattuvaidyam (indigenous medicine/ayurvedas).

Lucid and topical, the book will be useful for researchers and people interested in social medicine, history of medicine, Ayurveda, cultural studies, history, indigenous studies, social anthropology.