Management öffentlicher Krankenhäuser: Eine Rekonstruktion der theoretischen Grundlagen

پاراسلسوس با گفتن این جمله اعتبار دارد: "بیمار پزشک است!" آیا این جمله در مورد "بیمارستان بیمار" نیز صدق می کند؟ نگاهی تطبیقی ​​به مطالعات تجربی و مفاهیم نظری کنونی مدیریت بیمارستان، تصویر هشیارکننده سه «نقطه کور» را در شکل‌گیری تئوری نشان می‌دهد: توجه ناکافی به پیامدهای ناخواسته. شکل‌گیری نظریه انتزاعی، هنجاری و غیرعملی و همچنین فقدان خود بازتابی سیستماتیک در شکل‌گیری نظریه درباره مفروضات مطرح شده. جایگزینی مناسب برای این «یافته» ضروری می شود. یک مفهوم غیر دوگانه از اخلاق، فرهنگ و کنترل در بیمارستان دولتی امکان شکل گیری یک نظریه حساس به پیامد، عملی و خود انعکاسی را ارائه می دهد.

Paracelsus wird die Aussage zugeschrieben: 'Der Patient ist der Arzt!' Stimmt dieser Satz auch für das 'kranke Krankenhaus'? Ein vergleichender Blick auf empirische Studien und die gängigen Theoriekonzepte zum Krankenhausmanagement zeigt das ernüchternde Bild von drei 'blinden Flecken' der Theoriebildung: mangelnde Beachtung nicht intendierter Konsequenzen; abstrakte, normative und praxisferne Theoriebildung sowie fehlende systematische Selbstreflexion der Theoriebildung über ihre getroffenen Annahmen. Eine diesem 'Befund' angemessene Alternative wird notwendig. Möglichkeiten einer konsequenzsensiblen, praxisnahen und selbstreflexiven Theoriebildung liegen in einer non-dualistischen Konzeption von Ethik, Kultur und Controlling im öffentlichen Krankenhaus.