Malayan Forest Primates: Ten Years’ Study in Tropical Rain Forest

پرینات‌هایی که موضوع اصلی این مطالعات توسط دیوید چیورز و همکارانش را فراهم می‌کنند، حبوبات بزرگ غالب جنگل‌های بارانی همیشه سبز استوایی هستند. تا این حد، آنها همتای زیست‌محیطی گله‌های بزرگ ونگل‌ها در سکونت در دشت‌های استوایی آفریقا (و دشت‌های موسمی آسیا در حالت بکرشان) هستند. هر دو گروه مصرف کنندگان اصلی بافت گیاهی زنده در محیط های مربوطه خود هستند. اعضای هر کدام سازگاری های آناتومیک مناسبی را برای چنین رژیمی نشان می دهند. به عنوان بهره برداران کارآمد از یک منبع غذایی پراکنده اما به طور کلی فراوان، هر گروه در مجموع جزء مهره داران اصلی حیوانات بیرناس در محیط را تشکیل می دهند. با این حال، با وجود همگرایی سطحی، تفاوت های مهمی در زیست شناسی و رفتار اعضای این دو گروه از گیاهخواران وجود دارد. بزرگترین لحظه عملی برای زیست‌شناس پرس‌وجو، دید آماده‌ای از بیشتر صمغ‌های صحرایی ساکن در دشت، سهولتی که محقق می‌تواند با وسیله نقلیه موتوری (یا هواپیمای سبک) بر روی (یا بالاتر) زیستگاه آن‌ها سفر کند و تسهیلات برای نزدیک شدن بدون ایجاد مشکل است. اختلالی که یک وسیله نقلیه بسته ثابت کرده است. با توجه به جاذبه‌های اضافی مناظر وسیع و باز و مناظر شگفت‌انگیز، معمولاً آب و هوای نشاط‌آور و سبک زندگی آسان، شاید تعجب‌آور نباشد که در دهه‌های گذشته تلاش‌های تحقیقاتی زیادی بر روی پستانداران گیاه‌خوار بزرگ‌تر دشت‌های استوایی متمرکز شده است.

The prirnates that provide the central theme of these studies by David Chivers and his colleagues are the dominant large herbi­ vores of the tropical evergreen rain forest. Tothis extent, they are the ecological counterparts of the great herds of ungulates in­ habiting the savannahs of tropical Africa (and the monsoonal plains of Asia in their pristine state). Both groups comprise the chief primary consumers of living vegetable tissue in their respective environments. Members of each show appropriate anatomical adapt­ ations for such a diet. As efficient exploiters of a dispersed but generally abundant food source, each group collectively forms the main vertebrate component of animal biernass in the environment. Yet, despite superficial convergence, there are important differences in the biology and behaviour of members of these two groups of herbivores. Of greatest practical moment to the enquiring biologist are the ready visibility of most plains-dwelling ungulates, the ease with which the researcher can travel over (or above) their habitat by motor transport (or light aircraft) and the facility for near approach without causing disturbance that a closed vehicle has proved to offer. Given the additional attractions of wide, open views and stupendaus scenery, generally invigorating climate and easy life-style, it is perhaps not surprising that in past decades much research effort has focussed on the larger herbivorous mammals of the tropical savannahs.