Making Sense of Taste: Food and Philosophy

چشایی، شاید صمیمی‌ترین حواس پنج‌گانه، به‌طور سنتی زیر دغدغه‌های فلسفه، بیش از حد به بدن، بیش از حد شخصی و خاص تلقی می‌شود. با این حال، علاوه بر ایجاد لذت جسمانی، خوردن و آشامیدن دارای ارزش نمادین و زیبایی شناختی در تجربه انسانی است و پیوسته الهام بخش نویسندگان و هنرمندان است.

در حس طعم دادن، کارولین کورسمایر توضیح می دهد که چگونه ذائقه در سلسله مراتب حواس جایگاه بسیار پایینی را به خود اختصاص داد و چرا سزاوار احترام و توجه فلسفی بیشتری است. کورسمایر با متفکران یونانی شروع می‌کند که چشایی را به عنوان حسی پست و بدنی طبقه‌بندی می‌کنند. او سپس شباهت‌هایی را بین مفاهیم زیبایی‌شناختی و طعم چشایی که در شکل‌گیری نظریه‌های زیبایی‌شناختی مدرن مورد بررسی قرار گرفتند، دنبال می‌کند. او دیدگاه‌های علمی در مورد نحوه عمل طعم و مزه ارائه می‌کند و مؤلفه‌های متعددی از تجربیات طعم را شناسایی می‌کند.

با روی آوردن به اشیاء طعم - غذا و نوشیدنی - او به معانی مختلفی که در هنر و ادبیات و همچنین در ادبیات معمولی منتقل می‌کنند نگاه می‌کند. زندگی انسان و رویکردی به ارزش زیبایی شناختی طعم پیشنهاد می کند که نقش های بازنمایی و بیانی غذا را تشخیص می دهد. توجه کورسمایر به هنر شامل آثاری می شود که غذا را در زمینه های مقدس و ناپسند به کار می برند، که به دنبال تحریک اشتها و دور نگه داشتن آن هستند. مجموعه‌ای از داستان‌های ادبی او از روایت‌های بلعیدنی ترسناک گرفته تا داستان‌های جوامعی که با غذا خوردن مشترک ساخته شده‌اند.

Taste, perhaps the most intimate of the five senses, has traditionally been considered beneath the concern of philosophy, too bound to the body, too personal and idiosyncratic. Yet, in addition to providing physical pleasure, eating and drinking bear symbolic and aesthetic value in human experience, and they continually inspire writers and artists.

In Making Sense of Taste, Carolyn Korsmeyer explains how taste came to occupy so low a place in the hierarchy of senses and why it is deserving of greater philosophical respect and attention. Korsmeyer begins with the Greek thinkers who classified taste as an inferior, bodily sense; she then traces the parallels between notions of aesthetic and gustatory taste that were explored in the formation of modern aesthetic theories. She presents scientific views of how taste actually works and identifies multiple components of taste experiences.

Turning to taste's objects―food and drink―she looks at the different meanings they convey in art and literature as well as in ordinary human life and proposes an approach to the aesthetic value of taste that recognizes the representational and expressive roles of food. Korsmeyer's consideration of art encompasses works that employ food in contexts sacred and profane, that seek to whet the appetite and to keep it at bay; her selection of literary vignettes ranges from narratives of macabre devouring to stories of communities forged by shared eating.