Magical Realism: Theory, History, Community

رئالیسم جادویی اغلب به عنوان یک گرایش منطقه ای در نظر گرفته می شود که محدود به نویسندگان آمریکای لاتین است که آن را به عنوان یک فرم ادبی رایج کردند. در این گلچین انتقادی، اولین در نوع خود، ویراستاران لوئیس پارکینسون زامورا و وندی بی فارس، رئالیسم جادویی را به عنوان یک جنبش بین المللی با تاریخ گسترده و تأثیر قابل توجهی در میان ادبیات جهان نشان می دهند. در مقالاتی درباره متون مختلف نویسندگانی مانند تونی موریسون، جی انتر گراس، سلمان رشدی، درک والکات، آبه کوبو، گابریل گارک ام ارکز و بسیاری دیگر، رئالیسم جادویی به عنوان پدیده جهانی.
ارائه اولین ترجمه انگلیسی مقاله 1925 فرانتس رو که در آن اصطلاح رئالیسم جادویی ابداع شد و همچنین مقاله کلاسیک آلجو کارپنتیر در سال 1949 که مفهوم lo real maravilloso را معرفی کرد. در قاره آمریکا، این گلچین با ردیابی پایه‌های رئالیسم جادویی از مبدأ آن در دنیای هنر تا زمینه‌های ادبی کنونی آن آغاز می‌شود. طیف وسیعی از دیدگاه‌های انتقادی و رویکردهای نظری به این جنبش، و همچنین تحلیل‌های فشرده سنت‌های فرهنگی مختلف و متون فردی از اروپای شرقی، آسیا، آمریکای شمالی، آفریقا، کارائیب، و استرالیا، علاوه بر آن‌ها از لاتین ارائه می‌کند. آمریکا. در قرار دادن رئالیسم جادویی در گستره تاریخ ادبی و فرهنگی، این مجموعه شیوه‌ای از نگارش را توصیف می‌کند که کاتالیزوری در توسعه ادبیات جدید منطقه‌ای و نیروی احیاکننده‌ای برای سنت‌های روایی تثبیت‌شده‌تر و نوشتن به‌ویژه در زمینه‌های پسااستعماری و جزء اصلی داستان پست مدرنیستی.