دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: آموزشی ویرایش: نویسندگان: Norval Morris سری: ISBN (شابک) : 0195169123, 9780195303889 ناشر: سال نشر: 2003 تعداد صفحات: 234 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 986 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Maconochie's Gentlemen: The Story of Norfolk Island and the Roots of Modern Prison Reform (Studies in Crime and Public Policy) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آقایان مکونچی: داستان جزیره نورفولک و ریشه های اصلاحات مدرن زندان (مطالعاتی در زمینه جرم و جنایت و سیاست عمومی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1840، الکساندر ماکونوچی، کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی ممتاز، به درخواست خود سرپرست دو هزار زندانی که دو بار محکوم شده بودند در جزیره نورفولک، هزار مایلی دورتر از ساحل استرالیا، شد. در چهار سال، ماکونوچی یکی از وحشیانهترین شهرکهای محکومین تاریخ را به محیطی کنترلشده، باثبات و سازنده تبدیل کرد که به چنان موفقیتی دست یافت که پس از آزادی، زندانیانش را «آقایان ماکونچی» نامیدند. در اینجا نوروال موریس، یکی از معروفترین جرمشناسان ما، روایتی بسیار مبتکرانه و جذاب از این پیشگام اولیه در اصلاحات کیفری ارائه میکند، و داستان زندگی ماکونوچی را با یک چرخش خطمشی سخت تقویت میکند. موریس نشان میدهد که زندگی و تلاشهای ماکونوچی در جزیره نورفولک، الگویی با ارتباط عمیق با اداره موسسات اصلاح و تربیت امروزی ارائه میکند. موریس با استفاده از ترکیبی منحصربهفرد از تاریخ تخیلی و تفسیر انتقادی، به این اثر تأثیر سیاستی قدرتمندی میدهد که در اکثر گزارشهای استاندارد دانشگاهی وجود ندارد. در دوران \"حبس دسته جمعی\" که با اسکان استرالیا رقابت می کند، موریس مسئله رفتار انسانی را به بحث اصلاحات در زندان ها تزریق می کند. Maconochie و \"سیستم مارک\" او نقش موثری در توسعه زندان ها ایفا کردند. اما در سی سال گذشته اصلاحات زندان تحت سلطه احساسات تنبیهی و انتقام جویانه قرار گرفته است، عقل متعارف معتقد است که ما به زندان های «ابر حداکثر» برای کنترل «بدترین بدترین ها» در شرایط انفرادی و سخت نیاز داریم. نوروال موریس برعکس استدلال می کند و مثال الکساندر ماکونوچی را به عنوان جایگزینی واضح برای \"جهنم زنده\" سیستم های زندان امروزی مطرح می کند.
In 1840, Alexander Maconochie, a privileged retired naval captain, became at his own request superintendent of two thousand twice-convicted prisoners on Norfolk Island, a thousand miles off the coast of Australia. In four years, Maconochie transformed what was one of the most brutal convict settlements in history into a controlled, stable, and productive environment that achieved such success that upon release his prisoners came to be called "Maconochie's Gentlemen". Here Norval Morris, one of our most renowned criminologists, offers a highly inventive and engaging account of this early pioneer in penal reform, enhancing Maconochie's life story with a trenchant policy twist. Maconochie's life and efforts on Norfolk Island, Morris shows, provide a model with profound relevance to the running of correctional institutions today. Using a unique combination of fictionalized history and critical commentary, Morris gives this work a powerful policy impact lacking in most standard academic accounts. In an era of "mass incarceration" that rivals that of the settlement of Australia, Morris injects the question of humane treatment back into the debate over prison reform. Maconochie and his "Marks system" played an influential role in the development of prisons; but for the last thirty years prison reform has been dominated by punitive and retributive sentiments, the conventional wisdom holding that we need 'supermax' prisons to control the 'worst of the worst' in solitary and harsh conditions. Norval Morris argues to the contrary, holding up the example of Alexander Maconochie as a clear-cut alternative to the "living hell" of prison systems today.