Machiavelli’s Ethics

اخلاق ماکیاولی ریشه‌دارترین برداشت‌های ماکیاولی را به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که او فیلسوفی اخلاقی و سیاسی است که دائماً از حاکمیت قانون بر قانون مردان حمایت می‌کند. یک نظریه منسجم از عدالت، و اینکه او از اصل "ماکیاولیستی" که هدف وسیله را توجیه می کند، دفاع نکرد. اریکا بنر با بازسازی دقیق مبانی اصولی نظریه سیاسی خود، کامل ترین شرحی را که تاکنون از اندیشه ماکیاولی ارائه کرده است، ارائه می دهد. او استدلال می کند که سبک دشوار و گیج کننده او در نوشتن بسیار بیشتر از آن چیزی است که معمولاً به رسمیت شناخته شده است، مدیون منابع یونان باستان است، همانطور که هدف اصلی او این است: به خوانندگان آموزش دهد که چگونه ظواهر سیاسی و شعارهای فریبنده تولید کنند، بلکه چگونه از طریق آنها ببینند. بنر با استفاده از مطالعه دقیق نویسندگان یونانی - از جمله توسیدید، گزنفون، افلاطون و پلوتارک - یک کلید قدرتمند و نادیده گرفته شده برای درک ماکیاولی را شناسایی می کند.

این تفسیر جدید مهم بر اساس جامع ترین مطالعه در مورد نوشته های ماکیاولی تا به امروز، از جمله بررسی دقیق همه آثار اصلی او: شاهزاده، گفتارها، هنر جنگ و تاریخ فلورانس. این به توضیح اینکه چرا خوانندگانی مانند بیکن و روسو می‌توانند ماکیاولی را به‌عنوان یک فیلسوف اخلاق ببینند و چگونه می‌توانند شاهزاده را به‌عنوان متنی اخلاقی و جمهوری‌خواه ببینند، کمک می‌کند. با شناسایی ساختار دقیقی از اصول در پشت نمونه‌های تاریخی ماکیاولی، این کتاب باید بحث‌های تازه‌ای را درباره رابطه او با فیلسوفان بعدی از جمله روسو، هابز و کانت باز کند.

Machiavelli's Ethics challenges the most entrenched understandings of Machiavelli, arguing that he was a moral and political philosopher who consistently favored the rule of law over that of men, that he had a coherent theory of justice, and that he did not defend the "Machiavellian" maxim that the ends justify the means. By carefully reconstructing the principled foundations of his political theory, Erica Benner gives the most complete account yet of Machiavelli's thought. She argues that his difficult and puzzling style of writing owes far more to ancient Greek sources than is usually recognized, as does his chief aim: to teach readers not how to produce deceptive political appearances and rhetoric, but how to see through them. Drawing on a close reading of Greek authors--including Thucydides, Xenophon, Plato, and Plutarch--Benner identifies a powerful and neglected key to understanding Machiavelli.

This important new interpretation is based on the most comprehensive study of Machiavelli's writings to date, including a detailed examination of all of his major works: The Prince, The Discourses, The Art of War, and Florentine Histories. It helps explain why readers such as Bacon and Rousseau could see Machiavelli as a fellow moral philosopher, and how they could view The Prince as an ethical and republican text. By identifying a rigorous structure of principles behind Machiavelli's historical examples, the book should also open up fresh debates about his relationship to later philosophers, including Rousseau, Hobbes, and Kant.