دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Robert F. Stauffer
سری:
ناشر: Arizona State University
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 219
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 977 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب M.N. و دایره یورکشایر: انگیزه در پس ترجمه «Mirouer des Simples Ames» در انگلستان قرن چهاردهم: زبان، ادبیات و زبانشناسی، ابر ندانسته، خداسازی، انگلستان، هیلتون، آینه ارواح ساده، پورته، مارگریت، دایره یورکشایر
در صورت تبدیل فایل کتاب M.N. and the Yorkshire Circle: The Motivation Behind the Translation of the “Mirouer des Simples Ames” in Fourteenth-Century England به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب M.N. و دایره یورکشایر: انگیزه در پس ترجمه «Mirouer des Simples Ames» در انگلستان قرن چهاردهم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1999، Geneviève Hasenohr کشف قطعه ای از Mirouer des Simples Ames اثر Marguerite Porete را اعلام کرد، اثری که توسط کلیسای دانشگاه پاریس در سال 1310 محکوم شد و در نسخه ای خطی در شهرداری Bibliothèque در والنسین پنهان شده بود. این قطعه تقریباً با دو فصل در تنها نسخه فرانسوی موجود از نسخه خطی (Chantilly, Musée Condé MS F XIV 26) مطابقت دارد و در مقایسه با سایر نسخههای Mirouer، به نظر میرسد که در چیزی که ممکن است بومی مارگریت پورته باشد سروده شده است. گویش این کشف، برداشت محققان را از وزن نسخهها و ترجمههای مختلف تغییر داد – نسخه خطی شانتیلی قبلاً برای حل هر گونه سؤال ناسازگاری استفاده میشد، اما اکنون به نظر میرسد که ترجمههای لاتین قارهای و انگلیسی میانه باید داور باشند. این کشف، نسخه های انگلیسی میانه را ارتقا داده است و هویت مترجم را زیر سوال برده است – او تنها با حروف اول M.N. - و پیشینه ای ضروری تر برای درک این موضوع که چرا اثری با چنین تاریخ مشکوکی در قرنی که پس از محکومیت آن اثری بود توسط کارتوزیان انگلیسی ترجمه و نگهداری می شد. تنها نامزد پیشنهاد شده برای مترجم میروئر، مایکل نورثبرگ (متوفی 1361)، اسقف لندن و یکی از بنیانگذاران Charterhouse لندن بوده است، جایی که دو نسخه از سه نسخه باقی مانده از ترجمه زمانی متعلق به آن بود، اما زبان متن و موضع و منافع خود نورثبورگ با این پیشنهاد مطابقت ندارد. بحث من این است که محتوای کتاب، روش ترجمه آن، انتخاب آن به عنوان اثری برای مخاطبان لاتین بی سواد، همه با علایق حلقه ای از نویسندگان مستقر در یورکشایر در پایان قرن چهاردهم مطابقت دارد. با شروع در میان حلقه یورکشایر، و گسترش جستجو برای شامل نویسندگانی با مخاطبان متفکر غیر سنتی، مخاطبانی که خارج از صومعه وجود دارد - نویسندگانی مانند والتر هیلتون، نویسندگان ناشناس ابر ناشناخته و تنبیه فرزندان خدا، و نیکلاس لاو - ممکن است شانس بیشتری برای یافتن و درک انگیزه های مترجم انگلیسی میانه Mirouer داشته باشیم.
In 1999, Geneviève Hasenohr announced the discovery of a fragment of Marguerite Porete's Mirouer des Simples Ames, a work condemned by the Church at the University of Paris in 1310, hidden in a manuscript at the Bibliothèque municipale in Valenciennes. The fragment corresponds with roughly two chapters in the only extant French version of the manuscript (Chantilly, Musée Condé MS F XIV 26), and when compared with other editions of the Mirouer, it appears to be composed in what might have been Marguerite Porete’s native dialect. The discovery changed scholars' perceptions of the weight of the various versions and translations – the Chantilly manuscript had been used previously to settle any questions of discrepancy, but now it appears that the Continental Latin and Middle English translations should be the arbiters. This discovery has elevated the Middle English editions, and has made the question of the translator's identity – he is known only by his initials M.N. – and background more imperative to an understanding of why a work with such a dubious history would be translated and harbored by English Carthusians in the century that followed its condemnation. The only candidate suggested for translator of the Mirouer has been Michael Northburgh (d. 1361), the Bishop of London and co-founder of the London Charterhouse, where two of the three remaining copies of the translation were once owned, but the language of the text and Northburgh's own position and interests do not fit this suggestion. My argument is that the content of the book, the method of its translation, its selection as a work for a Latin-illiterate audience, all fit within the interests of a circle of writers based in Yorkshire at the end of the fourteenth century. By beginning among the Yorkshire circle, and widening the search to include writers with a non-traditional contemplative audience, one that exists outside of the cloister – writers like Walter Hilton, the anonymous authors of the Cloud of Unknowing and the Chastising of God's Children, and Nicholas Love – we may have a better chance of locating and understanding the motives of the Middle English translator of the Mirouer.