مشخصات کتاب

lutte de classe / class struggle / lucha de clase FRA/ENG/ESP trilingual edition #10

ویرایش:  
 
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر: 1987 
تعداد صفحات: 59 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 6 مگابایت 

در صورت تبدیل فایل کتاب lutte de classe / class struggle / lucha de clase FRA/ENG/ESP trilingual edition #10 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب lutte de classe / مبارزه طبقاتی / lucha de clase FRA/ENG/ESP نسخه سه زبانه شماره 10 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب lutte de classe / مبارزه طبقاتی / lucha de clase FRA/ENG/ESP نسخه سه زبانه شماره 10

به خوانندگان ما: این بررسی بر پایه های کمونیسم انقلابی، یعنی بر پایه های تروتسکیسم استوار است. تحلیل ها و موضع گیری های گرایش بین المللی را که آن را منتشر می کند بیان می کند. این گرایش از گروه های زیر تشکیل شده است: Lutte Ouvriere (فرانسه)، Combat Ouvrier (هند غربی فرانسوی زبان)، UATCI (اتحادیه آفریقایی کارگران کمونیست انترناسیونالیست)، و The Spark (ایالات متحده). با این حال، ما همچنین می خواهیم که ابزاری برای یک بحث واقعی بین همه کسانی باشد که از تقسیمات موجود در جنبش بین المللی تروتسکیستی، جنبش کمونیستی انقلابی راضی نیستند. البته ما به خوبی می‌دانیم که تقسیم‌بندی‌های کنونی واگرایی‌های عمیق و اساسی را پوشش می‌دهند - اگرچه این نیز نتیجه تبلور ویژگی‌های خاصی است که به‌طور مصنوعی برای توجیه شکاف‌های فرقه‌ای حفظ می‌شوند. ما اصلاً نمی‌خواهیم این اختلافات را پاک کنیم، برعکس، می‌خواهیم به خود فرصت و ابزاری بدهیم تا در حد امکان در مورد آنها بحث کنیم. گرایش ما به سمت ایجاد احزاب طبقاتی، احزاب کمونیستی انقلابی است که می تواند تضمین کند که پرولتاریا خود را پشت سر دیگر نیروهای اجتماعی نمی بیند، کار می کند. برای رسیدن به این هدف، ما فکر نمی‌کنیم که نقش انقلابیون فشار بر دستگاه‌ها (اعم از سوسیال دمکراتیک، استالینیستی، یا ناسیونالیست) باشد به امید (دستگاه بیهوده) تبدیل آنها به رهبری انقلابی پرولتری. ما فکر می‌کنیم که فشار بر این دستگاه‌ها باید از سوی توده‌ها، از آرمان‌های آنها - و به‌ویژه از جانب پرولتاریا- در مبارزه اعمال شود. با خطاب قرار دادن دستگاه ها به منظور آزمایش آنها، بلکه با مخاطب قرار دادن مستقیم خود توده ها و حتی الامکان بالای سر دستگاه ها. باید به توده‌ها انتخاب‌های واقعی ارائه شود: انقلابیون نمی‌توانند به فعال بودن در درون دستگاه‌ها راضی باشند، در حالی که منتظر باشند تا قبل از خطاب به توده‌ها، با پیشنهادات انقلابیون موافقت کنند. باور کردن یا اجازه دادن به دیگران برای این باور که چنین دگرگونی ممکن است، رها کردن طبقه کارگر بدون رهبری خود است. به طور جدی تر، این به معنای قرار دادن آن در پی رهبری های غیر پرولتری است که ناگزیر، دیر یا زود، علیه کارگران روی می آورند. ما همچنین فکر نمی کنیم که سازمان های انقلابی باید وارد ائتلاف ها یا جبهه هایی شوند که راه دیگری برای نشان دادن پرولتاریا در پشت نیروهای اجتماعی و سیاسی ضد کارگری است. تاریخ مملو از نمونه هایی از این گونه جبهه ها است که هر بار به مردم فقیرتر، به ویژه نیرو و مبارزات پرولتاریا اجازه داده اند که برای اجرای اهداف ضد کارگری هدایت و مهار شود. این بدان معنا نیست که ما ایده اتحاد را رد می کنیم، یا از حمایت از مبارزات افرادی که بر اساس طبقاتی علیه طبقات مبارزه نمی کنند، یا تحت رهبری یک حزب انقلابی مبارزه نمی کنند، خودداری می کنیم. وقتی درگیر چنین اتحادهایی می‌شویم یا حمایت می‌کنیم، فکر می‌کنیم که پرولتاریا موظف است استقلال سازمانی خود را در هر زمان ممکن و استقلال سیاسی خود را همیشه حفظ کند. در نتیجه، ما در نظر داریم که در کشورهای امپریالیستی که وزن رفرمیسم - سوسیال دمکراتیک، استالینیستی یا غیره - به شدت احساس می شود، وظیفه انقلابیون کمونیست این است که وارد رقابت با دستگاه ها شوند تا رهبری مبارزات طبقه کارگر را به دست گیرند. و نه صرفاً حمایت حتی انتقادی از این دستگاه ها. طبقه کارگر باید بداند - و انقلابیون باید این را بگویند و با حقایق ثابت کنند - که دستگاه های سیاسی یا صنفی اصلاح طلب در جریان مبارزه در سطحی به طبقه کارگر خیانت خواهند کرد. در کشورهای عقب مانده، ما کاملاً - چه از نظر برنامه ای و چه به طور ملموس - به این ایده که در دومین کنگره لنین و انترناسیونال کمونیستی تروتسکی بیان شد پایبند هستیم: یعنی کمونیسم انقلابی «فقط در شرایطی باید از جنبش های انقلابی در مستعمرات و کشورهای عقب مانده حمایت کند. که عناصر خالص ترین احزاب کمونیستی - و در واقع کمونیست - برای وظیفه خاص خود که مبارزه با جنبش های دموکراتیک و بورژوایی است، گروه بندی و آموزش دیده اند. در واقع با اتخاذ یک خط سیاسی مبتنی بر دم کت سازمان های ملی-انقلابی آنها را کنار گذاشته اند. این بررسی قصد دارد با چنین کناره گیری مخالفت کند. با این حال، دست اندرکاران آن امیدوارند که بتوان یک بحث گسترده و برادرانه (هر چند سختگیرانه) در مورد بسیاری از موضوعات، از جمله در مورد این مسئله که یکی از مهمترین مسائل برای آینده جریان انقلابی کمونیستی و انقلاب سوسیالیستی جهانی است، ایجاد کرد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

To Our Readers: This review stands on the bases of revolutionary communism, that is, on the bases of Trotskyism. It expresses the analyses and stands of the international tendency which publishes it. This tendency is comprised of the following groups: Lutte Ouvriere (France), Combat Ouvrier (French-speaking West Indies), UATCI (African Union of Internationalist Communist Workers), and The Spark (United States). However, we also want it to become a tool for a real debate between all those who are not satisfied with the existing divisions of the international Trotskyist movement, of the revolutionary communist movement. We realize full well, of course, that the present divisions cover deep, basic divergences - even though it is also the result of the crystallization of specific characteristics which are artificially maintained in order to justify sectarian divisions. We do not at all wish to erase those divergences, quite the contrary, we want to give ourselves the opportunity and the means to discuss them as widely as possible. Our tendency works toward the creation of class parties, of revolutionary communist parties which can ensure that the proletariat will not find itself tagging behind other social forces. To achieve this, we do not think that the revolutionaries' role is to put pressure on apparatuses (whether social-democratic, Stalinist, or nationalist ones) in the hope (a vain one) of seeing them transformed into proletarian revolutionary leaderships. We think that the pressure on these apparatuses must be exerted from the masses, from their aspirations - and especially from the proletariat- in struggle; by addressing the apparatuses in order to put them to the test, but also by directly addressing the masses themselves, and as often as possible, over the heads of the apparatuses. The masses must be offered real choices: revolutionaries cannot be satisfied with being active inside apparatuses while waiting for them to agree with the revolutronanes· proposals before addressing the masses. To believe or to allow others to believe that such a transmutation is possible is to leave the working class without a leadership of its own. More seriously, it means putting it in the wake of non-proletarian leaderships which inevitably, sooner or later, turn against the workers. Neither do we think that revolutionary organizations should enter coalitions or fronts which are but another way _of making the proletariat tag behind antiworker social and political forces. History is full of examples of such fronts which have, each and every time, allowed the poorer people's, in particuliar the proletariat's, energy and combativeness to be channeled and harnessed - to carry out anti-worker objectives. It does not mean that we reject the very idea of alliances, or that we refuse to support the struggles of people who do not struggle on a class-against-class basis, or who would not fight under the leadership of a revolutionary party. When involved in such alliances or giving support, we think that the proletariat is required to maintain its organizational independence whenever possible, and its political independence at all time. Consequently, we consider that in imperialist countries where the weight of reformism - socialdemocratic, Stalinist, or otherwise - is strongly felt, the communist revolutionaries' task is to enter in competition with the apparatuses in order to take the lead of working-class struggles, and not merely to support, even critically, these apparatuses. The working class must realize - and revolutionaries must say this and prove it with facts - that reformist political or union apparatuses will betray the working class at one level or another in the course of the struggle. In backward countries, we fully adhere - programatically as well as concretely- with the idea expressed at the second congress of Lenin and Trotsky's Communist International: that is, revolutionary communism "must support revolutionary movements in the colonies and backward countries only under the condition that elements of the purest communist parties - and communist in fact- are grouped and trained for their specific task, which is to wage the struggle against the democratic and bourgeois movements." While they have not openly given up those principles, many Trotskyist organizations have in fact renounced them by adopting a political line based on the coat-tailing of nationalist-revolutionary organizations. This review intends to go against such abdication. Its contributors nevertheless hope that a wide and fraternal (even though exacting) debate can be established on many subjects, including on this question which is one of the most important for the future of the revolutionary communist current and of the world socialist revolution.

فهرست مطالب

#10 June 1987 
1.	Spain: A Springtime of Working Class Struggles 
2.	France: The Chirac government and the working class 
3.	UK: The general elections and the absence of the revolutionary left 
4.	US: After six years of Reaganism

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب The Chemistry of Essential Oils and Artificial Perfumes

دانلود کتاب Embracing Differences: Transnational Cultural Flows Between Japan and the United States

دانلود کتاب Adosphère 3. Livre de l'élève. Audio

دانلود کتاب The Hidden-Hand Presidency: Eisenhower as Leader

دانلود کتاب Organelle-Specific Pharmaceutical Nanotechnology