دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Lucretius Carus. Titus, Montarese. Francesco, Epicurus سری: Sozomena: Studies in the Recovery of Ancient Texts 12 ISBN (شابک) : 311019452X, 311021881X ناشر: De Gruyter سال نشر: 2012 تعداد صفحات: 326 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Lucretius and his sources : a study of Lucretius, De rerum natura I 635-920 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب لوکرتیوس و منابع وی: مطالعه ای درباره لوکرتیوس ، De rerum natura I 635-920 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب در مورد رد هراکلیتوس، امپدوکلس، آناکساگوراس و سایر متفکران بی نام توسط لوکرتیوس در De Rerum Natura 1، 635-920 بحث می کند. فصل 1 استدلال می کند که در DRN I 635-920 لوکرتیوس از منبع اپیکوری پیروی می کرد که به نوبه خود به دوکسوگرافی تئوفراستین بستگی داشت. فصل 2 نشان می دهد که کتاب های 14 و 15 اپیکور درباره طبیعت متن منبع لوکرتیوس نبوده است. فصل 3 چگونگی تناسب خطوط 635-920 در ساختار کتاب 1 را مورد بحث قرار می دهد و اینکه آیا منبع لوکرتیوس به احتمال زیاد خود اپیکور بوده است یا یک نئواپیکوری. فصل 4 بر اضافات خود لوکرتیوس به مطالبی که از منابع خود به دست آورده و مشارکت های شعری و بلاغی او که گسترده بودند، متمرکز است. لوکرتیوس با تطبیق ابزارهای شعری خود با استدلال های فلسفی، درک نکات فلسفی را نشان می دهد. فصل 4 همچنین استدلال میکند که لوکرتیوس نکات فلسفی را در آنچه اغلب به عنوان «بخشهای ارغوانی» شعر او در نظر گرفته میشود، پیشبینی میکند. فراخوانی زهره در پروم، و توصیف سیسیل و ایتنا - تا بتواند بعداً آنها را در روایت خود مطرح کند و توضیح مناسبی از واقعیت ارائه دهد.
This book discusses Lucretius´ refutation of Heraclitus, Empedocles, Anaxagoras and other, unnamed thinkers in De Rerum Natura 1, 635-920. Chapter 1 argues that in DRN I 635-920 Lucretius was following an Epicurean source, which in turn depended on Theophrastean doxography. Chapter 2 shows that books 14 and 15 of Epicurus´ On Nature were not Lucretius´ source-text. Chapter 3 discusses how lines 635-920 fit in the structure of book 1 and whether Lucretius´ source is more likely to have been Epicurus himself or a neo-Epicurean. Chapter 4 focuses on Lucretius´ own additions to the material he derived from his sources and on his poetical and rhetorical contributions, which were extensive. Lucretius shows an understanding of philosophical points by adapting his poetical devices to the philosophical arguments. Chapter 4 also argues that Lucretius anticipates philosophical points in what have often been regarded as the ´;purple passages´ of his poem - e.g. the invocation of Venus in the proem, and the description of Sicily and Aetna - so that he could take them up later on in his narrative and provide an adequate explanation of reality
Content: 3.7 Did Lucretius use a later Epicurean source?3.7.1 The choice of Heraclitus
3.7.2 Lucretius' use of homoeomeria
3.8 Conclusion
Chapter 4. Lucretius in the Critique
4.1 Heraclitus as a general
4.2 Heraclitus' army
4.2.1 Stolidi and inanes Graii
4.2.2 Sound and truth
4.2.3 Inversis sub verbis
4.3 The theme of the path and the search for truth
4.3.1 Lines 657-59
4.3.2 Lines 690-700
4.4 Empedocles and Sicily
4.4.1 Empedocles' language: poetry as revelation
4.4.2 Lucretius' praise
4.4.3 Etna
4.4.4 Lucretius' endorsement of Empedocles' discoveries. 4.4.5 The four elements: Empedocles' disastrous fall4.5 Lucretius' presentation of Anaxagoras' theory
4.5.1 Lucretius' transliteration homoeomeria
4.5.2 Parody of Anaxagoras
4.6 The mortality of Anaxagoras' primordia
4.7 Lucretius' strategy in lines 859-74
4.8 The analogy of letters and atoms
4.8.1 Lines 823-29
4.8.2 Intertextuality
4.8.3 Lines 906-14
4.9 Formularity
4.10 The parallelism between lines 803-29 and 897-920
4.11 The Critique as 'dialogue'
4.12 Conclusion
Appendix (A) Two stages of composition?
Appendix (B) The format of PHerc. 1148 and PHerc. 1151.