دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Lucia
دانلود کتاب لوسیا
مشخصات کتاب
Lucia
ویرایش:
نویسندگان: Andrea Di Robilant
سری:
ISBN (شابک) : 9781400044139
ناشر: Knopf
سال نشر: 2007
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : MOBI (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 33,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Lucia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب لوسیا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب لوسیا
بررسی Amazon.com
پرسش و پاسخ با Andrea di Robilant
Q. کشف نامه‌هایی بین زیبایی جوان، جوستینیانا وین، و جد شما، نجیب زاده ونیزی، آندریا ممو، الهام‌بخش اولین کار شما، یک رابطه ونیزی بود. چه چیزی منجر به کشف نامه های لوسیا شد و چه چیزی الهام بخش شما شد تا داستان او را در کتاب جدید خود، *لوسیا: زندگی ونیزی در عصر ناپلئون، تعریف کنید؟*
این فقط پس از اتمام بود. یک ماجرای ونیزی که متوجه
شدم جعبه نامه دیگری در میان کاغذهای پدرم وجود دارد که هنوز آن
را باز نکرده بودم. معلوم شد که آنها توسط دختر آندریا ممو،
لوسیا، به همسر آینده اش، آلویس موچنیگو، بوده اند. این نامه‌ها
که زمانی که لوسیا فقط شانزده سال داشت نوشته شد، آنقدر واضح و
فوری بودند و بینش جالبی از مذاکرات پیچیده منتهی به ازدواج
ترتیب داده شده در ونیز در اواخر قرن هجدهم ارائه کردند که به
نظر می‌رسید نقطه شروعی عالی برای روایت باشد. در آن دوره در
جریان تحقیق در مورد زندگی لوسیا، من خوش شانس بودم که چندین
مجموعه دیگر از مکاتبات او را در بایگانی در ونیز و دیگر شهرهای
شمال ایتالیا پیدا کردم، که در مجموع، کل دوران زندگی او را
پوشش می داد. کیفیت محض مکاتبات او در طول زندگی‌اش - مشاهداتش،
توصیف‌هایش، عادت فوق‌العاده‌اش به رونویسی دیالوگ‌ها، اطلاعات
دقیق درباره زندگی شخصی و دنیای اطرافش - مرا وادار کرد تا
داستان او را بنویسم.
Q. تجربه نوشتن لوسیا با یک ماجرای ونیزی چه تفاوتی داشت؟
در نوشتن یک ماجرای ونیزی کاملا جذب من شد شدت داستان
عشق بین آندریا و جوستینیانا. در عوض، لوسیا بیشتر شبیه یک
حماسه خانوادگی ثروتمند است. در حالی که من به جوستینیانا علاقه
داشتم، رابطه ای که با لوسیا ایجاد کردم به یکباره عمیق تر و
پیچیده تر بود. من رشد کردم تا او را دوست داشته باشم و او را
تحسین کنم. او زنی قوی، شجاع و پرشور بود. اما او همچنین گاهی
اوقات من را عصبانی می کرد، و من را ناامید و حتی عصبانی می
کرد.
Q. سرهنگ پلانکت که بود و چه نقشی در زندگی لوسیا داشت؟
پس از سقوط جمهوری ونیزی، سرهنگ پلانکت، افسر پرشور نیروهای
اشغالگر اتریش، عاشق پنهانی لوسیا شد. او پدر تنها فرزند
بازمانده او، آلویستتو، قبل از کشته شدن در عملیات در هنگام جنگ
با فرانسوی ها در سوئیس شد. تمام آثار این رابطه عاشقانه توسط
لوسیا با دقت پاک شد. آلویستتو به عنوان پسر آلویس کنار گذاشته
شد و بدین ترتیب بقای خط موسنیگو تضمین شد.
کل پرسش و پاسخ را با آندریا دی روبیلانت ببینید
از The New Yorker
دی روبیلان با تکیه بر نامه های مادربزرگ اعظم خود، لوسیا موسنیگو، اشراف زاده ونیزی، تصویری بانشاط از عصر ناپلئونی به تصویر می کشد. مکاتبات لوسیا پانزده ساله با نامزد جدیدش، نجیب آلویس موچنیگو، شامل یک گلیساندو از رسمی تا هیجان است که ایده ای از سطح روایت را به دست می دهد: «محترم ترین همسرم، پدر خوبم که به من از لطف شما اطلاع داده است. گرایش به من، و با گفتن ویژگی‌های شایسته‌ات به من... چنان هیجانی در قلبم احساس کردم که برای لحظه‌ای از هوش رفتم.» در طول سال‌ها، وقتی لوسیا در سراسر اروپا سفر می‌کرد، این شور و شوق دخترانه از بین رفت. توسط یک شوهر خودخواه، غافل، و دستکاری. پس از مرگ آلویس، نامه هایی را از مجموعه ای چشمگیر از عاشقان کشف کرد، او آنها را بر اساس حروف الفبا بر اساس نویسنده ثبت کرد. او شکایت کرد که در ونیز در آپارتمانی زندگی می‌کرد که موش‌ها تنها شرکت قابل اعتماد او بودند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Amazon.com Review
Q&A with Andrea di Robilant
Q. A discovery of letters between a young beauty, Giustiniana Wynne, and your ancestor, the Venetian nobleman Andrea Memmo, inspired your first work, A Venetian Affair. What lead to the discovery of Lucia’s letters and what inspired you to tell her story in your new book, *Lucia: A Venetian Life in the Age of Napoleon?*
It was only after finishing A Venetian Affair that I
realized there was another box of letters among my father's
papers which I had not yet opened. They turned out to be by
Andrea Memmo's daughter, Lucia, to her future husband, Alvise
Mocenigo. These letters, written when Lucia was only sixteen,
were so vivid and immediate and provided such a fascinating
insight into the complex negotiations leading to an arranged
marriage in Venice in the late 18th century, that they seemed
to be the perfect starting point for a narrative on that
period. In the course of researching Lucia's life I was lucky
to find several more collections of her correspondence in the
archives in Venice and other cities of northern Italy, which,
taken together, covered her entire life time. The sheer
quality of her correspondence throughout her life--her
observations, her descriptions, her wonderful habit of
transcribing dialogues, the precise information about her
personal life and the world around her--compelled me to write
her story.
Q. How did the experience of writing Lucia differ from that of A Venetian Affair?
In writing A Venetian Affair I was entirely absorbed
by the intensity of the love story between Andrea and
Giustiniana. Lucia, instead, is more like a rich family saga.
Whereas I had something of a crush on Giustiniana, the
relationship I developed with Lucia was at once deeper and
more complex. I grew to love and admire her. She was a
strong, courageous, passionate woman. But she also irritated
me at times, and disappointed me and even exasperated
me.
Q. Who was Colonel Plunkett and what role did he play in Lucia's life?
After the fall of the Venetian Republic, Colonel Plunkett, a
dashing officer with the occupying Austrian troops, became
Lucia's secret lover. He fathered her only surviving child,
Alvisetto, before being killed in action while fighting the
French in Switzerland. All traces of this love affair were
carefully erased by Lucia. Alvisetto was passed off as
Alvise's son, thereby ensuring the survival of the Mocenigo
line.
See the entire Q&A with Andrea di Robilant
From The New Yorker
Drawing on the letters of his
great-great-great-great-grandmother Lucia Mocenigo, a
Venetian aristocrat, di Robilant paints a vivacious picture
of the Napoleonic age. The fifteen-year-old Lucia’s
correspondence with her new fiancé, the nobleman Alvise
Mocenigo, includes a glissando from formality to rapture that
gives an idea of the narrative’s pitch: "My most esteemed
spouse, my good father having informed me of your favourable
disposition towards me, and having told me of your worthy
qualities . . . I felt such agitation in my heart that for a
brief moment I even lost consciousness." Over the years, as
Lucia travelled throughout Europe, this girlish enthusiasm
was whittled away by a selfish, neglectful, and manipulative
husband; on discovering, after Alvise’s death, letters from
an impressive array of lovers, she filed them alphabetically
by author. Back in Venice, living in an apartment where, she
complained, rats were her only reliable company, Lucia became
Byron’s landlady.
Copyright © 2008 * Click here to subscribe to The New Yorker*
