دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Cristina Maria Cervone
سری:
ناشر: University of Virginia
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 312
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 15 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Love’s leap: Incarnational poetics in late medieval England به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جهش عشق: شعرهای تجسمی در انگلستان اواخر قرون وسطی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«جهش عشق: شعرهای تجسمی در انگلستان قرون وسطی پسین» جریانی پنهان در اندیشه قرون وسطی را شناسایی میکند که به تجسم به عنوان پیوندی که لحظات کلیدی در تاریخ رستگاری را به هم پیوند میدهد و الگویی برای تفکر از طریق رابطه خدا و انسان اشاره میکند. پژوهشهای اخیر تمایل به تقویت این تصور دیرینه دارد که عبادت عاطفی به عشق، شیوه قطعی تقوای اواخر قرون وسطی بود. "جهش عشق" توجه را به آثاری معطوف می کند که بدن فیزیکی و انسانی مسیح را چیزی غیر از بدن انسان تصور می کنند. هنگامی که نویسندگان «کلمه جسم ساخته» را در نوشتههای خود میگنجانند، زبان را به یک موضوع اصلی تبدیل میکنند. در انگلستان اواخر قرون وسطی، چنین آزمایشهای تجسمی در قلب یک بحث مهم قرار میگیرد: پتانسیل نهفته برای براندازی که در آن زمان تصور میشد ذاتی نوشتار مذهبی به زبان عامیانه است. «کلمه جسم شد» (یوحنا 1.14) تفسیری از استعاره را وادار می کند که فرض می کند هیچ استعاره ای وجود ندارد: آگاهی رسمی یک شاعر تجسم باید زبانی باشد، با تمرکز بر کلمه فردی، و ممکن است بلاغی باشد، با تمرکز بر ساختار آثار ادبی در فصل اول، deixis به منشور مسیح کمک میکند تا روشن شود که چگونه رمزگذاری زمان، مکان، و ذهنیت در زبان میتواند اهمیت ویژهای پیدا کند زمانی که مسیح متجسد موضوع است. فصل دوم، در مورد مکاشفه عشق جولیان نورویچ، ظرفیت زبان را برای فرار از شکاف سنتی تحت اللفظی در مقابل مجازی زمانی که کیفیت ها یا جنبه های یک سوژه از طریق شخصیت پردازی های نزدیک به تجسم نزدیک می شوند، درگیر می کند. فصل Piers Plowman بیشتر این موضوع را در جلوههای تجسم یافته زبان در تمثیل شخصیتپردازی دنبال میکند، با تأکید ویژه بر این که چگونه سنتهای ادبی و عبادی مرتبط مانند سنت Truelove و جهشهای مسیح به نظر میرسد با انواع تحقیقات تجسمی در اواخر قرون وسطی مرتبط بودهاند. هم ادبی و هم فرهنگی، مانند به صلیب کشیده شدن زنبق. وقتی صورتهای تجسمی با هم در یک اثر اتفاق میافتند، میتوان معنای آنها را نه در استعاره یا الگوهای کلامی مجزا، بلکه در پیوندهایی که ساختارهای زیربنایی دعوت میکنند، در جهشهای تفسیری ذاتی یک شاعر تجسم یافت.
“Love's Leap: Incarnational Poetics in Late Medieval England” identifies an undercurrent in medieval thought that points toward the Incarnation as a nexus linking key moments in salvation history and a model for thinking through the relationship of God and man. Recent scholarship has tended to reinforce a long-standing perception that affective Passion devotion was the definitive mode of late medieval piety. “Love's Leap” shifts attention to works that envision Christ's physical, human body as something other than a human body. When writers incorporate “the Word made flesh” into their writing, they make language itself a central issue. In late medieval England, such Incarnational experiments strike at the heart of an important controversy: the latent potential for subversion then thought to be inherent to religious writing in the vernacular. “The Word made flesh” (John 1.14) forces an interpretation of metaphor that presumes there is no metaphor: the formal awareness of an Incarnational poetic must be linguistic, with a focus on the individual word, and may be rhetorical, with a focus on the structure of literary works. In the first chapter, deixis is brought to bear on the Charters of Christ to elucidate how the encoding of time, place, and subjectivity in language can take on special significance when the incarnate Christ is the subject. The second chapter, on Julian of Norwich's Revelation of Love, engages language's capacity to elude the traditional literal versus figurative divide when qualities or aspects of a subject approach embodiment through near-personifications. The Piers Plowman chapter further pursues this topic into language's embodied manifestations in personification allegory, with particular emphasis on how related literary and devotional traditions such as the Truelove tradition and the leaps of Christ appear to have been linked to a variety of late medieval Incarnational investigations, both literary and cultural, such as the lily crucifixion. When Incarnational forms occur together within a work, their meaning can be seen to lie not primarily in isolated metaphor or verbal patterns but in the connections the underlying structures invite, in the interpretive leaps inherent to an Incarnational poetic.