دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Walter Kirn
سری:
ISBN (شابک) : 9780385521284
ناشر: Anchor
سال نشر: 2009
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : MOBI (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 369 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Lost in the Meritocracy: The Undereducation of an Overachiever به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گمشده در شایسته سالاری: کم تحصیلی یک فرد برتر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از فهرست کتاب که چیزی را «تقلیلناپذیر» مینامد. جستوجوی مسابقهای، مهم نیست که چقدر بیاهمیت باشد، که مطمئناً برنده خواهد شد. اینها فقط دو مورد از ترفندهایی است که کرن برای عبور از دبیرستان، پرینستون و آکسفورد به کار برد، و چنین مانورهای بی روحی همان چیزی است که این خاطرات فریب دادن سیستم آموزشی را شکل می دهد. حتی در کودکی، کرن به سرعت متوجه شد که مدرسه برای یادگیری نیست. این در مورد بازخوانی کلمات رمزی بود که معلمان بیش از همه می خواستند بشنوند - واقعیت برجسته ای که به طرز دردناکی (و شرم آور) برای دانش آموزان A در همه جا صدق می کند. این هیاهو به شکلی اسیدی به تصویر کشیده میشود که کرن هشتساله به اظهارات معلمی که هنر طراحی کردن دایناسورها نیست، بلکه درباره «احساسات» است واکنش نشان میدهد - و باعث میشود که کرن مجموعهای از خطوط پیچخورده را در اطراف سهسرطاپهاش بکشد تا «احساسات» را نشان دهد. ” کرن تز خود را با خاطرات خاطرهانگیز تری که از پر پیچ و خم گرفته تا درخشان را در بر میگیرد، میپاشید، اما بیشتر کتاب مانند آینهای نقش گیر در چاودار است، این بار از دیدگاه یکی از ترسناکهای هولدن. ساختگی -- نقد دانیل کراوس "یک خاطرات خنده دار و خود تمسخر آمیز درباره اینکه آقای کرن چقدر سرسختانه به بیراهه رفت. . . . سرگرمی عالی.» —*نیویورک تایمز * «داستان شوخآمیز و خودآزارانه تلاش نویسنده برای موفقیت در مجموعهای از آزمونها و مسابقات که او را از یکی از پایینترین دبیرستانهای مینهسوتا به پرینستون برد.» -* نقد و بررسی کتاب نیویورک تایمز * «تعداد کمی از مردم می توانند از حضور در دانشگاه پرینستون شکایت کنند، اما والتر کرن این کار را می کند. . . . تاریکی خنده دار.» —*The Plain Dealer* «تخریبانگیز و خندهدار. . . . خیلی خوشمزه است.» —*Newsweek * «خنده دار. . . . کرن راههای بسیاری را که نژاد موشهای آموزشی آمریکا به او خیانت کردند، بازگو میکند. —*دنیای کتاب واشنگتن پست * «سخت، خنده دار، و متحرک. . . . چیزی که در مورد کتاب بسیار سرگرم کننده است، طنز خوب و شدیدی است که با آن به گذشته نگاه می کند، و پرتره های فوق العاده ای که از شخصیت های جانبی زندگی خود ارائه می دهد. . . . در پشت این صحنههای رنگارنگ نوعی غلغلهی شادیبخش وجود دارد، و یک غم و اندوه، که در نهایت هر دو جای خود را به خرد پاکی میدهند که در داستان او رخنه میکند و ما را به سمت بیداری اخلاقی خود میبرد.» —*O, The Oprah Magazine* * * "Tartly funny." —*Newsday * * * «افشاگری که اسکیت روی سطح دانش ممکن است او را بکشد، اگر آن را قطع نکند، تنها متعلق به کرن بود، اما تأثیر آن بسیار زیاد است.» —*Elle * * * «خاطرات انحرافی که کمتر به نمرات و نمرات آزمون استاندارد مربوط میشود تا مشکل یک پسر مزرعهدار بزرگشده مورمون در سازگاری با وسوسهها و تعصبات مدرسه آیوی لیگ». —* میامی هرالد * «نویسنده ای باهوش و جاه طلب. . . . جملات کرن لذت بخش خواهد بود...
From Booklist Calling something “irreducible.” Searching for a contest, no matter how trifling, that he’ll be sure to win. These are just two of the tricks Kirn used to shuttle himself through high school, Princeton, and on to Oxford, and such soulless maneuvers are what frame this memoir of duping the educational system. Even as a child, Kirn quickly learned that school was not about learning; it was about reciting the code words teachers most wanted to hear—a salient fact that will ring painfully (and shamefully) true to A-students everywhere. This pandering is most acidly portrayed as eight-year-old Kirn reacts to a teacher’s declaration that art isn’t about drawing dinosaurs, it’s about “emotion”—leading Kirn to draw a bunch of squiggly lines around his triceratops to indicate “feelings.” Kirn sprinkles his otherwise finely honed thesis with more typically memoir-ish recollections, which range from meandering to brilliant, but most of the book plays like a mirror-angle Catcher in the Rye, this time from the point of view of one of Holden’s dreaded phonies. --Daniel Kraus Review “A funny, self-mocking memoir about how persistently Mr. Kirn went astray. . . . Great fun.” —*The New York Times * “The witty, self-castigating story of the author’s single-minded quest to succeed at a series of tests and competitions that took him from one of the lowest-ranked high schools in Minnesota to Princeton.” —*The New York Times Book Review * “Very few people could get away with complaining about attending Princeton University, but Walter Kirn does. . . . Darkly hilarious.” —*The Plain Dealer* “Scathing and funny. . . . Too delicious.” —*Newsweek * “Hilarious. . . . Kirn recounts the many ways that the America educational rat race betrayed him.” —*The Washington Post Book World * “Tough, funny, and moving. . . . What’s such great fun about the book is the intense good humor with which he looks back, and the wonderful portraits he provides of the side characters in his life. . . . There’s a kind of joyous cackle behind these colorful scenes, and a sadness, too, both finally giving way to a clean-edged wisdom that infiltrates his story as he leads us toward his moral awakening.” —*O, The Oprah Magazine* * * “Tartly funny.” —*Newsday * * * “The revelation that skating on the surface of knowledge might kill him if he didn't cut it out was Kirn’s alone, but its impact registers far and wide.” —*Elle * * * “A diverting memoir that has less to do with grades and standardized test scores than with a Mormon-raised farm boy’s difficulty adjusting to the temptations and prejudices of an Ivy League school.” —*The Miami Herald * “A smart, ambitious writer. . . . Kirn’s sentences would be a delight e...