دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First edition
نویسندگان: Stanghellini. Giovanni
سری: International perspectives in philosophy and psychiatry
ISBN (شابک) : 9780198792062, 0198792069
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 229
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب گمشده در گفتگو: انسان شناسی، آسیب شناسی روانی و مراقبت: روانپزشکی، فلسفه، روانشناسی پدیدارشناسی، گفتگو
در صورت تبدیل فایل کتاب Lost in dialogue : anthropology, psychopathology and care به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گمشده در گفتگو: انسان شناسی، آسیب شناسی روانی و مراقبت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
انسان بودن یعنی در گفتگو بودن. دیالوگ مفهومی واحد است که توسط
نویسنده برای پرداختن به سه موضوع ضروری برای تمرین بالینی به
شیوه ای منسجم به کار می رود: «انسان چیست؟»، «آسیب شناسی روانی
چیست»؟، و «مراقبت چیست؟».
در این کتاب استانگلینی استدلال میکند که انسان بودن به معنای
گفتگو با دگرگونی است، آسیبشناسی ذهنی نتیجه بحران گفتوگوی فرد
با دگرگونی است، و مراقبت روشی است که در آن دیالوگها با هدف
انجام میشوند. این است که گفتگوی منقطع را با تغییر در درون خود
و با دنیای بیرون از نو اجرا کند. این مقاله تلاشی است برای
برقراری مجدد چنین گفتگوی شکننده روح با خود و دیگران.
چنین تلاشی بر دو پایه استوار است: درک دیالکتیکی و شخص محور از
اختلالات روانی و تمرین مبتنی بر ارزش. درک دیالکتیکی از اختلالات
روانی آسیب پذیری تشکیل دهنده شخصیت انسان را تصدیق می کند. فرض
بر این است که فرد درگیر تلاش برای کنار آمدن، حل و درک تجربیات
جدید، آزاردهنده و گیج کننده ناشی از مواجهه او با تغییر است. عمل
مبتنی بر ارزش ها فرض می کند که اشکال زندگی انسان ذاتاً متکثر
هستند. ارزش گرایی و به رسمیت شناختن اساس مراقبت است. این بیانیه
ایده آل modus vivendi را منعکس می کند که هدف آن یافتن اصطلاحاتی
است که در آن اشکال مختلف زندگی می توانند همزیستی داشته باشند، و
یاد بگیرند که چگونه با تضادهای ارزشی آشتی ناپذیر زندگی کنند، نه
تلاش برای اجماع یا توافق. مراقبت روشی است که در آن دیالوگهایی
صورت میگیرد که هدف آن اجرای مجدد گفتگوی منقطع با تغییر در درون
خود و با دنیای بیرون است. این شامل اعمالی است که هم به منطق
تعلق دارند - به عنوان مثال، روشی برای آشکار کردن شکل زندگی
دیگری و نجات ساختار بنیادی آن - و همدلی - به عنوان مثال، آمادگی
برای ارائه خود به عنوان یک فرد گفتوگو و ظرفیت طنیناندازی با
تجربه دیگری. و زمینه احساسی را هماهنگ/تنظیم کنید.
To be human means to be in dialogue. Dialogue is a unitary
concept used by the author to address, in a coherent way, three
essential issues for clinical practice: 'What is a human
being?', 'What is mental pathology'?, and 'What is
care?'.
In this book Stanghellini argues that to be human means to be
in dialogue with alterity, that mental pathology is the outcome
of a crisis of one's dialogue with alterity, and that care is a
method wherein dialogues take place whose aim is to re-enact
interrupted dialogue with alterity within oneself and with the
external world. This essay is an attempt to re-establish such a
fragile dialogue of the soul with herself and with
others.
Such an attempt is based on two pillars: a dialectic,
person-centered understanding of mental disorders and
values-based practice. The dialectic understanding of mental
disorders acknowledges the vulnerability constitutive of human
personhood. It assumes that the person is engaged in trying to
cope, solve and make sense of new, disturbing, puzzling
experiences stemming from her encounter with alterity.
Values-based practice assumes that the forms of human life are
inherently plural. Value-pluralism and recognition are the
basis for care. This statement reflects the ideal of modus
vivendi that aims to find terms in which different forms of
life can coexist, and learn how to live with irreconcilable
value conflicts, rather than striving for consensus or
agreement. Care is a method wherein dialogues take place whose
aim is to re-enact interrupted dialogue with alterity within
oneself and with the external world. It includes practices that
belong both to logic - e.g., the method for unfolding the
Other's form of life and to rescue its fundamental structure -
and empathy - e.g., the readiness to offer oneself as a
dialoguing person and the capacity to resonate with the Other's
experience and attune/regulate the emotional field.