Los diarios de Berlín (1940-1945)

خاطرات برلین به دلیل ارزش مستند استثنایی و استعداد اخلاقی تحسین برانگیز، اثری بی نظیر است. بین ژانویه 1940 و سپتامبر 1945، ما شاهد داستان واقعی یک وحشت روزانه هستیم که - با نگاهی با دقت باور نکردنی - شگفت‌انگیزترین آگاهی تاریخی راوی و آگاهی ادبی او از ارزش جزئیات را حذف نمی‌کند. با دقت بی‌خطری بازسازی شد. آخرالزمان برلین از سال‌های خونینی که در آن رایش سوم - قبل از نابودی - به هجوم وحشت رسید، در این صفحات وقایع‌نامه‌ای را می‌یابد که «واقع‌گرایی، جزئیات، درک و انسانیت» آن توسط برنارد لوین، در «آبزرور» مقایسه شده است. ، با توصیف کلاسیک آتش سوزی بزرگ لندن در دفتر خاطرات ساموئل پپیس. خوزه ماریا د آریلزا به نوبه خود تأکید می کند: «دفترهای خاطرات میسی سهم ارزشمندی در تاریخ آخرین هفته های جنگ جهانی دوم دارد. قهرمانی، دلسوزی و جدایی خاصی از تبارش در گرماگرم جنگ، این متن را به سندی ارزشمند تبدیل کرده است."

Los Diarios de Berlín es una obra única por su excepcional valor documental y su admirable temple moral. Entre enero de 1940 y septiembre de 1945, asistimos al relato verídico de un horror cotidiano, que no excluye —en una mirada de increíble precisión—, la más asombrosa conciencia histórica por parte de la narradora y su conciencia literaria del valor del detalle, restituido con una justeza infalible. El apocalipsis berlinés de los años cruentos en que el Tercer Reich alcanza —antes de ser aniquilado—, el paroxismo del terror, halla en estas páginas una crónica cuyo «realismo, detalle, comprensión y humanidad» fueron comparados por Bernard Levin, en el «Observer», con la clásica descripción del gran incendio de Londres en el diario de Samuel Pepys. Por su parte, José María de Areilza afirma: «Los diarios de Missie suponen una valiosísima aportación a la historia de las últimas semanas de la segunda guerra mundial. Su heroísmo, su compasión y un cierto desasimiento de su linaje ante el fragor de los combates hacen de este texto un documento valiosísimo».