Lords of the Lebanese Marches: Violence and Narrative in an Arab Society

مایکل گیلسنان به روابط بین اشکال مختلف قدرت، خشونت و سلسله مراتب در عکار، شمالی ترین استان لبنان، در طول دهه 1970 می پردازد. اغلب به عنوان عقب مانده و فئودالی در نظر گرفته می شود، در واقع این منطقه عمدتاً توسط گروه هایی با نقش های مهم در دولت و تجارت در بیروت کنترل می شد. «فئودال‌ترین» زمین‌داران اغلب بیشترین تلاش را برای معرفی روش‌های سرمایه‌داری به دارایی‌های خود انجام داده بودند و «عقب ماندگی» شرایطی بود که توسط این شکل کنترل سیاسی و اجتماعی ایجاد شد.

گیلسنان از مطالبی استفاده می‌کند در آکار و انواع منابع تاریخی بمانید تا به تحلیل شیوه هایی بپردازید که حکومت مالکان بزرگ را تضمین می کرد. او تغییرات در قدرت را دنبال می‌کند و اهمیت روایات و بلاغت را در ایجاد افتخار اجتماعی، زندگی‌نامه جمعی و حافظه/فراموشی مشترک بررسی می‌کند. گزارش پر جنب و جوش او نشان می دهد که چگونه تغییرات در سلسله مراتب در تفسیرهای کنایه آمیز در مورد مردانگی و خشونت آرمانی بیان شده است، چگونه خنده و شوخ طبعی براندازانه با اخلاق قهرمانانه چالش و انتقام مقابله می کند، و چگونه روایت های دهقانی با ارزش های سلسله مراتبی مقابله و بازتولید می کنند.

Michael Gilsenan looks at the relations between different forms of power, violence, and hierarchy in Akkar, the northernmost province of Lebanon, during the 1970s. Often regarded as backward and feudal, in reality this area was controlled primarily by groups with important roles in government and business in Beirut. The most "feudal" landowners had often done most to introduce capitalist methods to their estates, and "backwardness" was a condition produced by this form of political and social control.

Gilsenan uses material from his stay in Akkar and a variety of historical sources to analyze the practices that guaranteed the rule of the large landowners. He traces shifts in power, and he examines the importance of narratives and rhetoric in constituting social honor, collective biography, and shared memory/forgetting. His lively account shows how changes in hierarchy were expressed in ironic commentary regarding idealized masculinity and violence, how subversive laughter and humor counterpointed the heroic ethic of challenge and revenge, and how peasant narratives both countered and reproduced the values of hierarchy.