London's Aylesbury Estate: An Oral History of the ‘Concrete Jungle’

این کتاب با بررسی ظهور و سقوط آن از دیدگاه کسانی که آن را می‌شناختند، فراتر از چهره عمومی آیلسبری می‌نگرد، که عمدتاً بر اساس شهادت شفاهی و خاطرات ساکنان و ساکنان سابق، جوانان و کارگران اجتماعی، اعضای شورای شهر است. ، مقامات، افسران پلیس و معماران. آنچه ظاهر می شود داستان ساده ای از شکست های قطعی نیست، بلکه داستانی از بافت و پیچیدگی، مبارزه و توافق، خانواده و دوستان، و شرایط به سرعت در حال تغییر است. این مطالعه سال‌های 1967 تا 2010 را در بر می‌گیرد - از آغاز بلندپروازانه املاک تا زمانی که اولین بلوک آن فروریخت. این دوره ای است که به ندرت توسط مورخان مسکن شورایی که معمولاً خود را به سال های قبل یا بعد از حوضه آبخیز 1979 محدود کرده اند، به آن پرداخته اند. به این ترتیب، نشان می‌دهد که چگونه تغییرات در سیاست مسکن، و تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گسترده‌تر، بر جامعه طبقه کارگر تأثیر گذاشته است - برای خوب و به‌ویژه برای بد.

This book looks beyond the Aylesbury’s public face by examining its rise and fall from the perspective of those who knew it, based largely on the oral testimony and memoir of residents and former residents, youth and community workers, borough Councillors, officials, police officers and architects. What emerges is not a simple story of definitive failures, but one of texture and complexity, struggle and accord, family and friends, and of rapidly changing circumstances. The study spans the years 1967 to 2010 – from the estate’s ambitious inception until the first of its blocks were pulled down. It is a period rarely dealt with by historians of council housing, who have typically confined themselves to the years before or after the 1979 watershed. As such, it demonstrates how shifts in housing policy, and broader political, economic and social developments, came to bear on a working-class community – for good and, more especially, for ill.